Θα έπρεπε να θεωρείται αυτονόητο πως όσοι είμαστε στην Εκκλησία του Χριστού και κάνουμε πνευματική ζωή έχουμε μετάνοια και γνωρίζουμε τί είναι μετάνοια! Βλέπω όμως ότι δυστυχώς δεν είναι έτσι τα πράγματα και γι’ αυτό τελικά δυσκολευόμαστε τόσο πολύ με την πίστη μας και τα θεωρούμε όλα βουνό! Η αυτογνωσία είναι το πρώτο βήμα της μετάνοιας... να νιώσουμε βαθιά τα λάθη μας ενώπιον του Θεού και να πάρουμε την απόφαση να σταματήσουμε τη ζωή που κάναμε ως τώρα. Να αποστραφούμε όπως ο άσωτος υιός τα ξυλοκέρατα της αμαρτίας και να οδηγηθούμε στο μυστήριο της εξομολόγησης, ζητώντας άφεση αμαρτιών μέσω του πνευματικού μας από το Θεό! Εκεί όμως που ολοκληρώνεται η μετάνοια , στο μυστήριο της εξομολόγησης, εκεί ξεκινάει κιόλας!
Απ’την ώρα της πρώτης εξομολόγησης ξεκινάει μια νέα ζωή… η ζωή της μετανοίας! Χωρίς μετάνοια τίποτα πνευματικό δεν μπορεί να καρποφορήσει μέσα μας. Γι’αυτό ο Τίμιος Πρόδρομος έκραζε ‘ Μετανοείτε’… και το κήρυγμα του Κυρίου μας έτσι ξεκίνησε ‘Μετανοείτε ήγγικε γαρ η Βασιλεία των Ουρανών.’ [ Ματθ.δ,17] Δηλαδή ‘ Μετανοείτε γιατί έχει πλησιάσει η Βασιλεία των Ουρανών’. Πολλοί αναρωτιούνται για την Αιώνια Ζωή πώς είναι και αν υπάρχει… αυτοί που μετανοούν πραγματικά , συντριβόμενοι και χαριτωμένοι από τον Κύριο Ιησού, γεύονται μέσα στη μετάνοια τους μέρος της Αιώνιας Ζωής. Γιατί αυτό είναι η Βασιλεία των Ουρανών, η μετάθεση του νου [ μετά + νους] από τα επίγεια στα ουράνια, από τα επιφανειακά στα ενδότερα, από τα λογικά στα υπέρλογα… Πριν τη μετάνοια μας ακούγαμε ένα πουλί και λέγαμε ‘ τί ωραία που κελαηδάει’, μετά τη μετάνοια λέμε ‘τί όμορφα που δοξολογεί τον Κύριο!’
Πάλι θα συνεχίσουμε να αμαρτάνουμε αλλά τώρα όχι ανεξέλεγκτα, όχι με δικαιολογίες. Αυτός που μετανοεί δίνει τα κλειδιά της ύπαρξης του στον Τριαδικό Θεό! Δεν εξουσιάζει αυτός τη ζωή του αλλά ο Κύριος. Γίνεται δούλος Κυρίου και όχι της αμαρτίας και της φιλαυτίας ! Γιατί δε γίνεται να ελευθερωθούμε από την αμαρτία αν δε γίνουμε δούλοι του Αναμάρτητου! Στο μυστήριο της εξομολόγησης πέρα από την άφεση των αμαρτιών παρέχεται και η Χάρη του Θεού για να πολεμάμε με τη βοήθεια της την αμαρτία και τον παλαιό εαυτό μας! Και όσες μάχες και να χάσουμε αν είμαστε μαζί με το Νικητή Χριστό μας, τον πόλεμο θα τον κερδίσουμε!
Χωρίς μετάνοια δε γίνεται να καταφέρουμε τίποτα! Ούτε η ταπείνωση θα έρθει ποτέ , ούτε ο Θείος Έρωτας αν δεν καταλάβουμε βαθιά πόσο αμαρτωλοί είμαστε απέναντι στο Δημιουργό μας! Και αν δε νιώθουμε αμαρτωλοί πώς θα έρθει το Άγιο Πνεύμα να μας καθαρίσει; Εύχομαι ο Κύριος να μας δίνει μέρες αληθινής μετανοίας, αληθινής ζωής κοντά Του! Υπάρχουν άνθρωποι που ‘ζουν’ και πεθαίνουν χωρίς μετάνοια. Αυτοί κι αν έχουν φτάσει εκατό χρονών δεν έζησαν καθόλου. Ο ληστής πάνω στο σταυρό έζησε μια μέρα μετανοίας , την τελευταία του! Κι όμως έζησε και ζει αιώνια!(K.Δ.Κ)