Συμβουλές στον πατέρα και στον υποψήφιο μοναχό
Ένας νεαρός από την Αθήνα αποφάσισε να ακολουθήσει τον δρόμο του μοναχισμού.
Σ' αυτήν την κλίση αντιδρούσε πολύ ο πατέρας του και δεν τον άφηνε να γίνει μοναχός.
Μετά από παρότρυνση τρίτων αποφάσισαν και οι δύο να πάνε στον Ωρωπό και να πάρουν τη γνώμη του Γέροντα Πορφυρίου. Πήγαν και του εξέθεσαν τις απόψεις τους. Ο Γέροντας, αφού τους άκουσε, γύρισε προς τον πατέρα και του είπε :
-Τι να σας πω; Εκείνο που μπορώ να σου πω εσένα είναι αυτό :
Ένας πατέρας είχε ένα γιό, που ποθούσε να γίνει μοναχός.
Ο πατέρας του, όμως, παράβλεψε την κλίση της καρδιάς του παιδιού του και τον πίεζε να παντρευτεί και να κάνει οικογένεια.
Ο γιός από την μεγάλη πίεση του πατέρα, υπέκυψε και παρά την θέλησή του παντρεύτηκε κι έκανε παιδιά.
Η στεναχώρια όμως τον έτρωγε και καθημερινά έλιωνε.
Από την πολλή στενοχώρια, λοιπόν, ο νεαρός προσεβλήθη από καρκίνο και σε μικρό χρονικό διάστημα πέθανε,
αφήνοντας στο δρόμο μία γυναίκα και δύο παιδιά.
Και γι' αυτό ευθύνεται ο πατέρας, ο οποίος δε σεβάστηκε την ελευθερία που έχει χαρίσει ο Θεός στον άνθρωπο
- και την οποία και ο ίδιος σέβεται - και πίεσε το παιδί του να κάνει όχι αυτό που η καρδιά του αγαπούσε,
αλλά εκείνο που αυτός με ισχυρογνωμοσύνη και ιδιοτέλεια του επέβαλε να πράξει.
Γνωρίζοντας αυτό το περιστατικό σου εφιστώ την προσοχή, για να μην πάθεις και συ τα ίδια.
Γύρισε τότε ο Γέροντας και προς το νεαρό και του είπε :
-Όσο για σένα αυτό έχω να σου πω : Ένας νεαρός πριν τελειώσει τις σπουδές του, επιπόλαια,
αποφάσισε να γίνει μοναχός με πολύ επιφανειακά κίνητρα.
Οι γονείς του τον συμβούλευαν να μην εγκαταλείψει τις σπουδές του και ν' αφήσει να ωριμάσει μέσα του αυτή η επιθυμία. Όμως εκείνος δεν άκουσε κανένα και επιπόλαια τα παράτησε και σηκώθηκε κι έφυγε.
Έγινε μοναχός• όμως μετά από μερικά χρόνια διαπίστωσε ότι η καρδιά του δεν αγαπούσε αγνά το μοναχισμό,
αλλά επιφανειακά• κι αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μην αντέξει την μοναχική ζωή και ν' αποσχηματιστεί.
Κατόπιν παντρεύτηκε και τώρα ντρέπεται να κυκλοφορήσει έξω.
Γι' αυτό, λοιπόν, κι εσύ πρόσεχε να μην κάνεις κάτι με επιπολαιότητα και πάθεις τα ίδια με τον προαναφερθέντα αδερφό.
Αυτό είπε ο καλός Γέροντας και στους δυό κι αφού έβαλε τον καθένα στη σωστή του θέση και τους έθεσε προ των ευθυνών τους, τους άφησε να φύγουν, ευχόμενος ο ίδιος να γίνει το θέλημα του Θεού.
[ Χρ 358π. ]
(Ανθολόγιο Συμβουλών, εκδ. Ι. Μονή Μεταμορφώσεως, Μήλεσι, σελ.258 - 259 )