Δέντρο Ριζωμένο ο χριστιανός. Δέντρα που τα χτυπούν οι άνεμοι, γίνονται ισχυρότερα. Ε.Π.Ε. 31,102
και ανθίζει και πέφτουν τα φύλλα. Με δέντρο μοιάζει ο άνθρωπος. Τώρα μεν δείχνει σε όλους το άνθισμά του, υστέρα δε το πως πέφτουν τα φύλλα του. Ε.Π.Ε. 31,376
δεν ξερριζώνεται, η Εκκλησία. Ξέρετε καλά, ότι δεν είναι το ίδιο πράγμα το να ξερριζώση κάνεις το φυτό που είναι βαθειά ριζωμένο πολλά χρόνια και το ίδιο εκείνο που μόλις έχει φυτευθή. Ε.Π.Ε. 34,428
Έγκαρπο, ο χριστιανός. Πρέπει κάθε μέρα ν’ απολαμβάνουμε τη θεία ακρόασι, ώστε να περικόπτουμε, με δρεπάνι το λόγο, τα υλιστικά πάθη της ψυχής και να γινώμαστε δέντρα καρποφόρα και να αποδίδουμε ώριμο καρπό. Και αυτόν να τον αποθέτουμε σε βασιλική αποθήκη. Και έτσι να προσδίδη καθένας δόξα στον κοινό Κύριο μας και γεωργό των ψυχών μας. Ε.Π.Ε. 34,554
Ψυχή προσευχόμενη εκ βάθους. Η δύναμις της προσευχής εξουδετέρωσε τη δύναμι της φωτιάς. Και όταν μιλάω για προσευχή, εννοώ όχι αυτήν, που γίνεται μόνο με το στόμα, αλλ’ αυτήν, που ανεβαίνει από τα βάθη της ψυχής. Όπως τα δέντρα, που έχουν βαθειά τις ρίζες τους, δεν ξερριζώνονται, έτσι και οι προσευχές, που αναπέμπονται από τα βάθη της καρδιάς, επειδή είναι με ασφάλεια ριζωμένες, κατευθύνονται προς τα ύψη του ουρανού και δεν εκτρέπονται από καμμιά προσβολή λογισμών. Γι’ αυτό και ο Ψαλμωδός λέει· «Από τα βάθη της καρδιάς μου σου φωνάζω, Κύριε». Ε.Π.Ε. 35,184-186
(Χρυσοστομικό Λεξικό, αρχ. Δανιήλ Αεράκη, τόμος Β, σελ. 24-25)