Πριν από κάποιες μέρες διάβασα μια πολύ παράξενη είδηση… σε μια παμπ του Λονδίνου όλοι οι θαμώνες αγανακτισμένοι είχαν φωνάξει την αστυνομία για να απομακρύνει κάποιον άλλο θαμώνα που τους ενοχλούσε! Τί έκανε και τους ενοχλούσε; Έμοιαζε με τον Ιησού! Και όντως είδα τη φωτογραφία και έμοιαζε πολύ με τον Ιησού όπως τον έχουμε γνωρίσει στην τηλεόραση! Και αναλογίστηκα… ‘ τι άσχημο πράγμα να διώκεται ο Χριστός και όσοι Του μοιάζουν, είτε στο πρόσωπο είτε στους τρόπους! Πάντα αυτό γινόταν! Παρόμοια άσχημη εντύπωση μου είχε κάνει το περιστατικό με τη θεραπεία των δυο δαιμονιζομένων που αναφέρεται στο κατά Ματθαίον [ κεφ. η’ 28-34]. Ο Ιησούς θεράπευσε δυο δαιμονισμένους και επέτρεψε στα δαιμόνια να ορμήσουν στην αγέλη των χοίρων, καυτηριάζοντας έτσι και την παρανομία των κατοίκων γιατί ήταν αντίθετο στο μωσαϊκό νόμο να εκτρέφουν χοίρους. Οι κάτοικοι λοιπόν είχαν δύο επιλογές… ή να ευγνωμονούν και να έλθουν πιο κοντά σε κάποιον που έβλεπαν πως λειτουργεί με τη δύναμη του Θεού ή να συνεχίσουν την παράνομη δραστηριότητα τους. Εκείνοι προτίμησαν το δεύτερο! Και φυσικά ο Χριστός δεν είχε καμία θέση στη ζωή τους! Έτσι , μαζεύτηκαν όλοι και Τον παρακάλεσαν να φύγει! Και ο λόγος ήταν πως δεν ήθελαν τον έλεγχο!
Οι περισσότεροι άνθρωποι μισούμε τον έλεγχο γιατί αγαπάμε την αμαρτία! Οι Προφήτες που στάλθηκαν από το Θεό στους Ιουδαίους για να τους πουν πως θα έρθει ο Μεσσίας και πως πρέπει να αλλάξουν ζωή γιατί δε βάδιζαν καλά εκδιώχθηκαν κακήν κακώς ή φονεύθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες! Τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο τον αποκεφάλισαν, τον ίδιο το Χριστό Τον σταύρωσαν αλλά και μετά την Ανάσταση του Χριστού και την Πεντηκοστή τα ίδια… οι Απόστολοι, όσοι δε βρήκαν μαρτυρικό θάνατο, εκδιώχθηκαν, βασανίστηκαν , φυλακίστηκαν!
Έτσι γίνεται ακόμη και σήμερα… ψάχνουμε να βρούμε ιερείς που έχουν κάνει αίσχη, χριστιανούς που πάνε στην εκκλησία και είναι αμαρτωλοί, βάζουμε τη ζωή τους στο μικροσκόπιο για να βρούμε κάποια μομφή ως άλλοθι για τη δική μας άσωτη ζωή! Και αν δε βρίσκουμε, εφευρίσκουμε, λοιδορούμε, συκοφαντούμε, υπερβάλλουμε.. μόνο και μόνο για να μη μας ελέγχει ο Χριστός μέσα μας! Αλλά και μέσα στην εκκλησία όποιος είναι κάπως ανώτερος από τους άλλους και ξεχωρίζει, μαρτυρεί και αυτός! Γιατί μας λέει η συνείδηση μας ‘ πώς μπορεί αυτός και όχι εγώ;’ ή ‘ είναι γραφικός, πλανεμένος, κολλημένος’. Θυμόμαστε τί είχε τραβήξει ο Άγιος Νεκτάριος από ‘ χριστιανούς ευλαβείς’! Μόνο και μόνο επειδή είχε θείο έρωτα!
Έτσι και άλλοι χριστιανοί σήμερα μαρτυρούν σιωπηλά, όταν απομονώνονται επειδή αγαπούν το Χριστό ή αναζητούν και άλλους ανθρώπους που να Τον αγαπούν αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν επιλέξει να είναι μακριά Του ή να είναι κοντά Του όπως θέλουν αυτοί, με τα ‘κουτάκια’ τους, στα μέτρα που εκείνοι θέλουν! Αν τολμήσουν να τους πουν κάτι παραπάνω από τα όρια τους απομακρύνονται διακριτικά! Και οι ζήλειες, τα ψέματα, οι πιέσεις, οι κατηγορίες εναντίον αυτού που μας θυμίζει το Χριστό γίνονται για το λόγο πως οι άνθρωποι δε θέλουν να ελέγχονται! Ο έλεγχος όμως κάποια στιγμή αναπόφευκτα θα γίνει για όλους και κανείς δε θα μπορεί να τον αποφύγει πια! Θα έρθει η ώρα που ο Κύριος θα σταθεί απέναντι μας και ο λόγος Του θα μας κρίνει! Τότε τα ψέματα θα τελειώσουν! Τότε δε θα μας επιτρέψει να Τον σταυρώσουμε ξανά! (Κ.Δ.Κ)