58. Ένας φτωχός σου ζητεί να τον βοηθήσης. Ο Αρχέκακος προσπαθεί τότε να στρέψη την καρδιά σου προς την αδιαφορία. Πρόσεξε, μην παρασυρθής. Διώξε από μέσα σου τα απάνθρωπα αισθήματα. Ατένισε τον αδελφό σου με αγάπη και οικτιρμούς και βοήθησέ τον πρόθυμα. Είναι μέλος του Χριστού και δικό σου - «αλλήλων μέλη εσμέν» (Εφεσ. δ’ 25) -, είναι ναός του Αγίου Πνεύματος. Ο Θεός τον αγαπά και τον υπολήπτεται όπως και σένα.
59. «Πτωχός τω πνεύματι» ποιος είναι; Όποιος θεωρεί τον εαυτό του ένα τίποτε και τον Θεό το παν. Όποιος τιμά τα λόγια του θεού πάνω από κάθε τι στον κόσμο και ανταποκρίνεται με έργα σ’ αυτά, θυσιάζοντας ακόμη και τη ζωή του. Όποιος ακολουθεί το θείο θέλημα και απαρνείται εξ ολοκλήρου το δικό του.
Για τον «πτωχόν των πνεύματι», ολόκληρος ο κόσμος είναι ένα τίποτε. Παντού, βλέπει μόνο τον Θεό, να δίνη ζωή στα πάντα, να δεσπόζη σε όλα. Γι’ αυτόν, δεν υπάρχει τόπος χωρίς τον Θεό, χρονικό διάστημα χωρίς τον Θεό.
Ο «πτωχός τω πνεύματι» δεν πασχίζει να εννοήση τα ανερμήνευτα, να αποκαλύψη τα μυστήρια του θεού. Πιστεύει απλά στον λόγο του θεού, γνωρίζοντας ότι κάθε λέξις θεία είναι αλήθεια, πνεύμα και αιώνια ζωή. Πιστεύει και στα λόγια της Εκκλησίας, που το Πνεύμα την οδηγεί σε όλη την αλήθεια (Ιω. ιστ’ 13). Πιστεύει όπως το μικρό παιδί τον πατέρα του και τη μητέρα του, χωρίς να ζητή αποδείξεις.
Ο «πτωχός τω πνεύματι» θεωρεί τον εαυτό του πραγματικά έσχατο όλων των ανθρώπων και πρώτον ανάμεσα στους αμαρτωλούς, άξιο να καταπατήται από όλους.
(Η εν Χριστώ ζωή μου - Αγ. Ιωάννου της Κροστάνδης, εκδόσεις Παπαδημητρίου, σελ. 42-43)