Τα παιδιά των διαλυμένων οικογενειών

-Γέροντα, όταν ο άνδρας έχη κάποιο πάθος, αναγνωρίζη ότι φταίει, εξομολογήται κ.λπ.,
αλλά δέχεται ακόμη επιδράσεις και λέη στην γυναίκα του: «σας παιδεύω, κι εσένα και τα παιδιά, καλύτερα να φύγω,
να σας στέλνω χρήματα από μακριά, για να μην ταλαιπωρήσθε», τί πρέπει να κάνη η γυναίκα;
-Αν ο άνδρας νιώθη πράγματι έτσι όπως λέει, αυτό δείχνει ότι έχει πολύ φιλότιμο και η γυναίκα πρέπει να κάνη υπομονή.
Όμως καλό είναι να μην πιστεύη εύκολα αυτά που ακούει, να βλέπη βαθύτερα.
Γιατί καμμιά φορά μπορεί ο άνδρας να λέη δήθεν από αρχοντιά: «να φύγω, να μη σας παιδεύω»,
ενώ θέλει στα αλήθεια να φύγη, γιατί έχει μπλέξει με άλλη.
Σήμερα ο γάμος, όπως κατήντησε, έχει χάσει το νόημά του. Διαλύονται οικογένειες στα καλά καθούμενα.
Ήρθε τις προάλλες στο Καλύβι κάποιος τελείως ζαλισμένος. Είχε δύο παιδιά από μια φιλενάδα.
Παντρεύτηκε μία άλλη, έκανε ένα παιδί και την χώρισε.
Μετά ξαναπαντρεύτηκε κάποια άλλη, η οποία ήταν χωρισμένη και είχε δύο παιδιά από τον πρώτο γάμο της και ένα παιδί από έναν φίλο.
Έκανε και μ’ αυτήν άλλα δύο. «Για βάστα, του λέω, από πόσες μανάδες είναι αυτά τα παιδιά και από πόσους πατεράδες;».
Έτσι καταστρέφονται τα ταλαίπωρα τα παιδιά.
Όσα είναι ευαίσθητα και δεν μπορούν να ξεπεράσουν την στενοχώρια, απελπίζονται και μερικά αυτοκτονούν.
Άλλα πίνουν, για να ξεχνούν, άλλα μπλέκονται με τα ναρκωτικά. Που τα βρίσκουν τα χρήματα;
Η πιο μικρή δόση ηρωίνης στοιχίζει τέσσερις χιλιάδες δραχμές. Η μεγάλη έξι ή επτά χιλιάδες.
Και αυτά τα παιδιά είναι από τα ζωηρά της προηγούμενης γενιάς.
Τα άλλα από το αυτόματο διαζύγιο, που είναι ακόμη μικρά, τί θα γίνουν;
Φέτος το καλοκαίρι πόσα παιδιά πέρασαν από το Καλύβι που έπαιρναν ναρκωτικά!
Τα περισσότερα, τα κακόμοιρα, ήταν από διαλυμένες οικογένειες.
Να βρίσκωνται σε τέτοια κατάσταση στην ηλικία των είκοσι επτά ετών και να ζητούν βοήθεια!
Και να δης, τα παιδιά από τις διαλυμένες οικογένειες φαίνονται από μακριά.
Στο Καλύβι έχω τα λουκούμια έξω. Όταν έρχωνται, πριν προλάβουν να φάνε το λουκούμι, τρέχουν να με φιλήσουν.
Με κάνουν με την ζάχαρη χάλια! Τους έχει λείψει η αγάπη, η στοργή.
Αυτά τα παιδιά είτε έχουν τα καημένα γονείς, είτε δεν έχουν, το ίδιο τους είναι.
Είτε έρχεται ο πατέρας στο σπίτι, είτε φεύγει, είτε είναι εκεί, είτε δεν είναι, το ίδιο τους κάνει.

(Λόγοι Παϊσίου, τόμος Δ΄, Οικογενειακή Ζωή, Εκδ. Ιερού Ησυχαστηρίου "Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος", σελ. 54-55)