759- ΠΟΥ ΦΘΑΝΕΙ Η ΖΗΛΕΙΑ.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη σκηνή που είδα κάποτε σε μια οικογένεια. Μια μητέρα εγκυμονούσα έλεγε εντελώς αψυχολόγητα στο μόλις πέντε χρονών παιδί της, ότι αν δεν είναι φρόνιμο δε θα το αγαπά, αλλά θα προτιμήση το αδελφάκι του, που θα έρθη στον κόσμο. Το ατίθασο παιδί ακούγοντας αυτά έσφιξε τα δόντια του και του γρόνθους του και ώρμησε να κτυπήση τα σπλάχνα της μητέρας του. Σε τέτοιο μίσος και εκδίκησι ωθεί η ζήλεια.
760- ΑΓΑΠΗ ΖΩΡΙΣ ΖΗΛΕΙΑ.
Ο κατηχητής διηγόταν στα παιδιά την ιστορία του Άβελ και του Κάϊν και πως ο Κάϊν από φθόνο σκότωσε τον αδελφό του. Στο τέλος του μαθήματος ο κατηχητής ρωτά ένα μικρό παιδί. -Και συ τι θα έκανες αν ο πατέρας σου και η μητέρα σου αγαπούσαν περισσότερο τον άλλο σου αδερφό; -Θα ήμουν ενθουσιασμένος, γιατί θα είμαστε τρεις που θα τον αγαπούσαμε, απάντησε ο μικρός.
761- ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΞΙΟΛΥΠΗΤΗ.
Σε μια καλή χριστιανή της ανέφεραν ότι η γειτόνισσά της την ζήλευε τρομερά και δεν έκανε άλλο παρά να την κατηγορή. -Αφήσατέ την, την δυστυχισμένη, απάντησε, γιατί είναι πραγματικά αξιολύπητη · ξέρω γιατί υποφέρει τρομερά. Υποφέρει από τον εαυτό της και από τις αρετές που νομίζει ότι εγώ έχω.
(Θησαυρός Γνώσεων και ευσεβείας, Υακίνθου Γρατιανουπόλεως, σελ. 349-350 )