ΜΙΑ ΦΟΡΑ μπήκαν ληστές στην καλύβα του Αββά Ευπρεπίου και του πήραν τα φτωχικά του πράγματα. Ο Γέροντας ήταν εκεί και λένε μάλιστα πως τους βοήθησε να τα φορτώσουν στις καμήλες τους. Όταν εκείνοι έφυγαν πια, βρήκε ο Όσιος ένα ραβδί, που κάποιος φαίνεται το ξέχασε στην βιασύνη του. Το πήρε και έτρεχε από πίσω τους, για να τους το επίστρέψει.
ΤΡΕΙΣ ΛΗΣΤΕΣ επιτεθήκαν και εναντίον του Αββά Θεοδώρου κάποτε. Οι δυό τον κρατούσαν ακίνητο κι ο τρίτος μάζευε τα πράγματά του. Όταν τα φόρτωσε όλα στην καμήλα τους, έβαλε από πάνω και τον μανδύα που φορούσε ο Γέροντας στις συνάξεις.
- Αφήστε αυτόν τον μανδύα γιατί πολύ μου χρειάζεται, είπε ο Αββάς Θεόδωρος.
Οι ληστές όμως γέλασαν δυνατά και τον ειρωνεύτηκαν. Τότε εκείνος, χειροδύναμος καθώς ήταν, με μια κίνηση έριξε κάτω τους δυό που τον κρατούσαν και ελευθερώθηκε. Βλέποντας την δύναμή του, οι ληστές φοβήθηκαν και ήταν έτοιμοι να φύγουν.
- Που πάτε, δειλοί; τους είπε ο Όσιος. Χωρίστε τα πράγματα σε τεσσερα μέρη. Κρατήστε τα τρία για σας κι αφήστε μου το ένα.
Έτσι, του έμεινε ο μανδύας της συνάξεως.
ΛΕΝΕ και για τον Άββα Ιωάννη τον Πέρση οι Πατέρες, πως κάποτε πήγαν στην καλύβη του κακοποιοί, με φανερή πρόθεση να τον σκοτώσουν. Εκείνος ο μακάριος ετοίμασε νιπτήρα κι έσκυψε να τους πλύνει τα πόδια, όπως θα έκανε στους πιο καλούς του φίλους. Τότε οι κακοποιοί, ντροπιασμένοι, τον αφησαν κι έφυγαν.
ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ πήγαν ληστές σε καποιον Ερημίτη.
- Ήρθαμε να πάρουμε τα πράγματά σου, του είπαν αγρια.
- Κοπιάστε και πάρτε ό,τι σας αρέσει, αποκρίθηκε εκείνος, χωρίς να χάσει την ψυχραιμία του.
Άδειασαν στην στιγμή την φτωχική του καλύβη κι έφυγαν βιαστικοί. Λησμόνησαν όμως να πάρουν ένα μικρό φλασκί, που ήταν κρεμασμένο από το δοκάρι της στέγης. Ο Ερημίτης το ξεκρέμασε και, τρέχοντας πίσω από τους ληστές, φώναζε για να τον ακούσουν και να σταματήσουν:
- Γυρίστε πίσω, αδελφοί, να πάρετε και τούτο.
Και τους έδειχνε από μακριά το μικρό φλασκί.
Θαύμασαν την ανεξικακία του εκείνοι και γύρισαν, όχι για να πάρουν το φλασκί, αλλά για να του βάλουν μετάνοια και να του δώσουν πίσω όλα του τα πράγματα.
- Αυτός μάλιστα, είναι πραγματικά άνθρωπος του Θεού! έλεγαν μεταξύ τους.
(Γεροντικό, Σταλαγματιές απο την Πατερική Σοφία, Θεοδώρας Χαμπάκη, Εκδόσεις Ορθοδόξου Χριστιανικής αδελφότητας "ΑΓΙΑ ΛΥΔΙΑ", σελ. 62-63 )