80. Για να καταλάβουμε καλύτερα τα λόγια της Κυριακής Προσευχής «μὴ εἰσενέγκης ἡμᾶς εἰς πειρασμόν», πρέπει να θυμηθούμε το εξής. Η Προσευχή αυτή δόθηκε στους Αποστόλους, αφού ζήτησαν από τον Κύριο να τους διδάξη πώς να προσεύχωνται. Τους δόθηκε πριν από την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος πάνω τους, όταν «ὁ σατανᾶς ἐξητήσατο ὑμᾶς τοῦ συνιάσαι ὡς τόν σῖτον» (Λουκ. κβ’ 31). Τότε, οι Απόστολοι είχαν ακόμη αδυναμίες και μπορούσαν να πέσουν σε πειρασμό (όπως ο Πέτρος, που αρνήθηκε τον Κύριο στην αυλή του αρχιερέως). Γι’ αυτό ο Κύριος τους έβαλε στα χείλη τη φράσι «μὴ εἰσενέγκης ἡμᾶς εἰς πειρασμόν».
Ωστόσο, είναι αδύνατο να ζήσουμε εδώ κάτω χωρίς να πειρασθούν, να δοκιμασθούν η πίστις, η ελπίδα και η αγάπη μας. Είναι απαραίτητες στον άνθρωπο αυτές οι δοκιμασίες, για να διαπιστώση πόσο αδύνατος είναι ο ίδιος, αν αφεθή στις δικές του δυνάμεις, χωρίς να έχει τη θεία συμπαράστασι. Ναι, οι πειρασμοί είναι αναγκαίοι, «όπως αποκαλυφθώσιν εκ πολλών καρδιών διαλογισμοί» (Λουκ. β’ 35). Έτσι αποκαλύπτεται αν έχουμε αληθινή πίστι ή δεν έχουμε, αν η καρδιά μας είναι πράγματι προσκολλημένη στον Θεό ή στρέφεται προς τα υλικά αγαθά, αν αγαπάμε το εγώ μας ή τον Θεό.
(Η εν Χριστώ ζωή μου - Αγ. Ιωάννου της Κροστάνδης, εκδόσεις Παπαδημητρίου, σελ. 51)