Ο πύργος και τα κύματα
Ο αρχιμ. Ιωακείμ Σπετσιέρης (1858-1953) ασκήτεψε στην Ι. Μονή του αγίου Σάββα στην Παλαιστίνη και στη Νέα Σκήτη του Αγ. Όρους. Στο διάστημα που υπηρέτησε ως ιεροκήρυξ σε διάφορες μητροπόλεις της Ελλάδος, άφησε παντού άριστες εντυπώσεις. Υπήρξε υπόδειγμα εναρέτου κληρικού.
Ενώ ήταν ιεροκήρυξ στην Ι. Μητρόπολι Χαλκίδος και Καρυστίας, έμαθε ότι εκοιμήθη ο ιερατικώς προϊστάμενος της ελληνικής κοινότητος στη Μασσαλία της Γαλλίας. Υπέβαλαν τότε πολλοί κληρικοί υποψηφιότητα για τη ζηλευτή θέσι του εκλιπόντος. Ο π. Ιωακείμ παρακινήθηκε από γνωστούς του και υπέβαλε κι αυτός. Πλην όμως απέτυχε για μια ψήφο! Λυπήθηκε λοιπόν πολύ και τη θλίψι της αποτυχίας την εξέφρασε και στην προστάτιδα του Υπεραγία Θεοτόκο.
Ενώ προσευχόταν ακόμη προς την Παναγία, τον πήρε ένας λεπτός ύπνος. Είδε τότε το εξής όνειρο, όπως ο ίδιος το διηγείται:
«Βρέθηκα σ’ έναν πανύψηλο πύργο! Στην κορυφή του ήταν ένα δωμάτιο, όπου ήμουν εγώ μόνος εκεί. Παραδόξως δε, μου φαινόταν ότι ήμουν κλειστός σε χώρο που είχε τέσσερα παράθυρα στα τέσσερα σημεία του ορίζοντος. Κάτω από τον πύργο ήταν πέλαγος απέραντο και τα κύματα χτυπούσαν με πάταγο και βία πολλή. Τότε μη έχοντας τι να κάνω, ώρμησα να πέσω από το δυτικό παράθυρο στο τρικυμισμένο πέλαγος. Τρόμαξα πολύ, αλλά αισθάνθηκα αμέσως ένα χέρι να με αρπάζη από τα ρούχα και να με σέρνη με βία προς τα πίσω. Έστρεψα να δω ποιος με τραβά και βλέπω – ω των θαυμασίων σου, Δέσποινα του κόσμου – την Κυρία Θεοτόκο να με βαστάζη και να μου λέη:
- Θέλεις να σε αφήσω να πέσης σ’ αυτό το πέλαγος; Δεν βλέπεις τα κύματα; Γύρισε πίσω στον πύργο.
Με αυτά τα λόγια της Παναγίας μας, αμέσως συνήλθα και ξύπνησα. Τότε κατάλαβα ποιο ήταν το πέλαγος και τι σήμαιναν όλα αυτά, τι κινδύνους θ’ αντιμετώπιζα, αν έφθανα στα υψηλά αξιώματα, που επιζητούσα».
(Μορφές Νέας Σκήτης)
(Χαρίσματα και Χαρισματούχοι, Ι. Μονή Παρακλήτου, τόμος Β΄, σ. 98-99)