Η μανιασμένη θάλασσα
Ενώ ο όσιος Ιλαρίων βρισκόταν στην Επίδαυρο της Δαλματίας, έγινε ένας τρομερός σεισμός! Συγκλονίσθηκε όλη η περιοχή. Ακόμη και η θάλασσα άφρισε σαν να κόχλαζε, και τραβήχθηκε πολλά μέτρα από την παραλία. Σχηματίσθηκε ένα φρικτό χάος στα σημεία που άδειασαν από τα νερά.
Ένας ισχυρός άνεμος άρπαξε τα πλοία και τα πέταξε με ορμή στους γκρεμούς και τα φαράγγια της ακτής. Έγιναν όλα συντρίμμια!
Οι κάτοικοι της Επιδαύρου βλέποντας τη θάλασσα να μαίνεται κατατρόμαξαν. Φοβήθηκαν μήπως ανατραπή η στεριά και βυθιστούν όλοι στο βάραθρο που φάνηκε. Κλαίγοντας για τον επικείμενο φρικτό θάνατο έτρεχαν στον όσιο Ιλαρίωνα και τον παρακαλούσαν να τους λυπηθή. Του έλεγαν:
- Η φιλανθρωπία του Θεού σ’ έφερε εδώ, για να μας βοηθήσης σ’ αυτόν τον κίνδυνο.
Τον ωδήγησαν μετά στην παραλία και τον αντιπαρέταξαν στα μανιασμένα κύματα. Εκείνος, πιστεύοντας αδίστακτα στα λόγια του Κυρίου: «Αν έχετε πίστι έστω και σαν ένα σπόρο σιναπιού, θα λέτε στο βουνό φύγε, και θα φεύγη», σχημάτισε στην άμμο, σε τρία μέρη, το σημείο του σταυρού. Γύρισε έπειτα προς την ανατολή, ύψωσε τα χέρια προς τον ουρανό και προσευχήθηκε να σπλαχνισθή ο Θεός τα πλάσματα του και με το παντοδύναμο πρόσταγμα του να διατάξη τη θάλασσα να γαληνέψη και να επιστρέψη στη θέσι της.
Ενώ προσευχόταν, η αφρισμένη θάλασσα υψώθηκε τόσο πολύ, που όλοι πίστεψαν ότι θα ορμήση και θα καταποντίση ολόκληρη την περιοχή. Η προσευχή όμως του οσίου υψώθηκε ψηλότερα, διέσχισε τους ουρανούς και έφθασε στον φιλάνθρωπο Θεό! Έλαμψε τότε η ευσπλαχνία και η παντοδυναμία του Κυρίου. Σιγά-σιγά η οργισμένη θάλασσα χαμήλωσε και ήρεμα αποκαταστάθηκε στα αρχικά της όρια!
Οι κάτοικοι της Επιδαύρου από γενιά σε γενιά επί πολλά έτη διέσωσαν τη μνήμη του εκπληκτικού θαύματος της προσευχής του μεγάλου οσίου.
(Βίος οσίου Ιλαρίωνος)
(Χαρίσματα και Χαρισματούχοι, Ι. Μονή Παρακλήτου, τόμος Β΄, σ. 108-109)