98. Ο Κύριος με δημιούργησε, με έφερε στην ύπαρξι από το μηδέν. Και όταν έπεσα, με σήκωσε με το σωτήριο Πάθος και τον θάνατό του. Με καθάρισε από τις αμαρτίες μου με το Αίμα του, με έκαμε υιό του κατά χάριν. Μου υποσχέθηκε την κληρονομία των αιωνίων αγαθών. Με φώτισε με το θείο του Ευαγγέλιο. Με τιμωρεί και με συγχωρεί σαν πατέρας.
Με ζεσταίνει και με φωτίζει με τον ήλιο του. Με τρέφει και με ποτίζει κάθε μέρα. Και, πάνω από όλα, μου χορηγεί τη γλυκυτάτη και ζωοδότειρα αμβροσία, την Αγία Κοινωνία. Με τυλίγει με τον αέρα, που αναπνέω. Και, το σπουδαιότερο, μου δίνει το Άγιο Πνεύμα του. Με ντύνει με ωραίους στολισμούς. Και, το σπουδαιότερο, ντύνει την ψυχή μου με τον ίδιο τον Εαυτό του, όπως είναι γραμμένο: «Ὅσοι γὰρ εἰς Χριστὸν ἐβαπτίσθητε, Χριστὸν ἐνεδύσασθε» (Γαλάτ. γ’ 27).
Μου δίνει τον αρραβώνα, την υπόσχεσι της αιωνίου ζωής στην ουράνιο βασιλεία του. Μου στηρίζει την υλική ζωή. Αλλά, κυρίως, μου στηρίζει την υγεία της ψυχής, μες από την προσευχή και μες από τα Άγια Μυστήρια. Πώς να του τα ξεπληρώσω όλα αυτά; Πώς να του αποδείξω την ευγνωμοσύνη μου; Τίποτε άλλο δεν έχω να κάμω, παρά να του είμαι αφωσιωμένα πιστός, εφαρμόζοντας ολόψυχα τις άγιες Εντολές του και αποκρούοντας στερεά την αμαρτία και το κακό.
(Η εν Χριστώ ζωή μου - Αγ. Ιωάννου της Κροστάνδης, εκδόσεις Παπαδημητρίου, σελ. 58)