Το Όνομα του Ιησού Χριστού είναι για τον πιστό όμοιο με υψηλό τείχος φρουρίου. Δεν είναι εύκολο στον εχθρό να διεισδύσει δολίως μέσα από τις βαριές και σιδερένιες πύλες, εάν η προσοχή μας δεν διαχέεται σε εξωτερικούς περισπασμούς. Η προσευχή με το Όνομά Του δίνει στην ψυχή δύναμη, όχι μόνο για να αντισταθεί στις επιβλαβείς από έξω επιδράσεις, αλλά και – ακόμα περισσότερο – για να μπορέσει να επιδράσει στο περιβάλλον μέσα στο οποίο ζει: να εξέλθει κατά ένα τρόπο από το εσωτερικό βάθος της καρδίας και εν αγάπη και ειρήνη να κοινωνήσει μετά των αδελφών. Η ειρήνη και η αγάπη, για τις οποίες έδωσε εντολή ο Θεός, αυξάνονται και γίνονται πηγή φλογερής προσευχής υπέρ όλου του κόσμου. Το πνεύμα του Χριστού μάς εξάγει στις εκτάσεις της αγάπης, η οποία αγκαλιάζει όλη την κτίση. Σε μια τέτοια κατάσταση η ψυχή προσεύχεται με μεγάλη ένταση:
«Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Σωτήρ ημών, ελέησον ημάς και τον κόσμον Σου».
Από το βιβλίου του αγίου Σωφρονίου (Σαχάρωφ) «Περί προσευχής» (απόδοση στην Νεοελληνική)