Η θεραπεία σώματος και ψυχής
Ο ιαματικός μεγαλομάρτυς Παντελεήμων γεννήθηκε στην Νικομήδεια. Πατέρας του ήταν ο ειδωλολάτρης Ευστόργιος και μητέρα του η χριστιανή Ευβούλη. Μαρτύρησε το 305 επί αυτοκράτορος Μαξιμιανού.
Είχε σπουδάσει την ιατρική στον διδάσκαλο της επιστήμης αυτής Ευφρόσυνο. Την περίοδο των σπουδών του γνώρισε τον ιερέα της εκκλησίας της Νικομήδειας άγιο Ερμόλαο. Αυτός καλλιέργησε τα σπέρματα της χριστιανικής πίστεως, που είχε σπείρει στην ψυχή του η ευσεβής Ευβούλη, και μετά την κανονική κατήχησι τον βάπτισε.
Μια μέρα κάποιοι έφεραν στο σπίτι του αγίου Παντελεήμονος έναν τυφλό. Ο άγιος, μαζί με τον πατέρα του, τον δέχθηκε και τον ρώτησε τί θέλει.
-Το φως μου ποθώ, γιατρέ μου. Πήγα σε πολλούς γιατρούς, αλλά κανείς δεν μπόρεσε να με θεραπεύση. Ξόδεψα όλη την περιουσία μου στα φάρμακα και δεν βρήκα κανένα όφελος. Σε παρακαλώ, λυπήσου την ταλαιπωρία μου και θεράπευσε με.
-Αφού ξόδεψες όλη την περιουσία σου στους άλλους γιατρούς, του είπε ο άγιος, εάν εγώ σε θεραπεύσω τί θα μου δώσης;
-Ό,τι μου απέμεινε με χαρά και προθυμία θα στο χαρίσω. Μόνο να με θεραπεύσης.
-Θα σε θεραπεύση ο αληθινός Θεός χρησιμοποιώντας για όργανο Του εμένα! Τον μισθό όμως της θεραπείας, που μου υποσχέθηκες, να τον μοιράσης στους φτωχούς.
Ο ειδωλολάτρης πατέρας του αγίου Ευστόργιος, νομίζοντας ότι με την συνηθισμένη ιατρική αναλαμβάνει να τον θεραπεύση, προσπάθησε να τον εμποδίση:
-Μην αναλαμβάνης, παιδί μου, τέτοιο έργο, αφού τόσοι άλλοι γιατροί δεν το κατώρθωσαν. Πρόσεξε μην τυχόν ντροπιαστής στο τέλος. Τί περισσότερο μπορείς να κάνης εσύ από τους άλλους γιατρούς;
-Κανείς άλλος, πατέρα, δεν μπορεί να τον θεραπεύση, όπως εγώ. Ο διδάσκαλος μου είναι πολύ ανώτερος από όλους τους γιατρούς.
Ο Ευστόργιος, νομίζοντας ότι αναφέρεται στον διδάσκαλο Ευφρόσυνο, του είπε:
-Παιδί μου, δυστυχώς και ο ίδιος ο διδάσκαλος σου επεχείρησε να τον θεραπεύση και δεν πέτυχε τίποτε.
-Περίμενε, πατέρα, και θα δης τί θα κάνω.
Άπλωσε τότε το δεξί του χέρι, έκανε το σημείο του Σταυρού στα μάτια του τυφλού και προσευχήθηκε προς τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό.
Αμέσως τα μάτια του τυφλού άνοιξαν! Και όχι μόνο τα μάτια του σώματος, αλλά και της ψυχής. Μόλις είδε ο τυφλός ότι με την επίκληση του ονόματος του Χριστού θεραπεύθηκε, πίστεψε σ’ Αυτόν. Με το θαύμα αυτό πίστεψε και ο πατέρας του αγίου Ευστόργιος. Σε λίγο καιρό ο άγιος Ερμόλαος βάπτισε και τους δύο.
( Συναξαριστής Ζ΄)
( Χαρίσματα και Χαρισματούχοι, Ι. Μονή Παρακλήτου, τόμος Α΄,σελ.156-158)