63. «Κάθε σου πόθος στρέφει στον μόνο ποθητό κι’ αγαπημένο» (Δ, 91).
Οι πόθοι και οι βαθειές επιθυμίες της Θεοτόκου ήσαν προσηλωμένες στο πρόσωπο του Κυρίου «το μόνον εφετόν τε και αξιέραστον» (Δ, 90) . Αυτό που κάθε γυναίκα επιθυμεί είναι το πρόσωπο του άλλου εαυτού της, δηλαδή του άνδρα που είναι έκφρασις, συμπλήρωμα και ολοκλήρωσις της υπάρξεώς της. Η Νύμφη επιθυμεί τον αγαπημένο της. Οι πόθοι της, νύχτα μέρα, στρέφονται στο πρόσωπο του αγαπημένου: «Εν νυξίν εζήτησα, ον ηγάπησεν η ψυχή μου» (Άσμα Α. γ' 1).
Η Θεοτόκος από μικρή έλυσε το συναισθηματικό της θέμα. Από μικρή διάλεξε τον Κύριο για Νυμφίο της ζωής της και σ’ Αυτόν κατηύθυνε κάθε της πόθο, κάθε της επιθυμία. «Εν τη σκιά αυτού επεθύμησε και εκάθισε και καρπός αυτού γλυκύς εν λάρυγγι αυτής» (Άσμα Α. β' 3). Η Θεοτόκος από μικρή έμαθε που να κατευθύνη τους πόθους και τις επιθυμίες της. Από μικρή έμαθε την πρώτη και μεγάλη εντολή: «αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου εν όλη τη καρδία σου και εν όλη τη ψυχή σου και εν όλη τη διανοία σου» (Ματθ. κβ' 37). Και ήταν τόση η ικανοποίησις της υπάρξεώς της, ώστε δεν έστρεψε πια πουθενά αλλού τα βλέμματά της. Εφ’ όσον βρήκε «ον ηγάπησεν η ψυχή της», κολλήθηκε σ’ Αυτόν, λέγοντας το ψαλμικό ρητό: «Εμοί τω προσκολλάσθαι τω Θεώ αγαθόν εστίν» (Ψαλμ.72, 28). Η Θεοτόκος είναι η πρώτη ανάμεσα σε μια ιερή φάλαγγα γυναικών που αγάπησαν τον Κύριο. «Επεθύμησαν γυναίκες...» (II).
Οι πόθοι και οι επιθυμίες της γυναικείας ψυχής είναι ένας χείμαρρος που σιγά - σιγά γίνεται ορμητικό ποτάμι. Η πλούσια αυτή δύναμις δόθηκε στη γυναίκα από τον Δημιουργό σαν ακαταμάχητο εφόδιο ζωής. Όταν όμως η δύναμις αυτή πάρη λανθασμένη κατεύθυνσι, τότε καταντά όλεθρος και για την ίδια τη γυναίκα και για όσους συναντήσει στο σαρωτικό της πέρασμα...
Τα νέα κορίτσια πρέπει να προσέχουν πολύ το συναισθηματικό τους χείμαρρο. Οι πόθοι και οι επιθυμίες της ψυχής τους έχουν ένα μεγάλο σκοπό: να ποτίσουν το δένδρο της ζωής. Γι’ αυτό και η πλούσια αυτή δύναμις χρειάζεται σωστή κατεύθυνσι από την παιδική και εφηβική ηλικία. Τα συναισθηματικά παιγνίδια και οι εφηβικές περιπέτειες αποτελούν εκτροπή του ποταμού που μπορεί να κοστίση τη ζωή πολλών υπάρξεων... Πόσοι κάθε μέρα πνίγονται μέσα στα θολά νερά των συναισθηματικών αυτών εκτροπών... Όμως το ποτάμι των πόθων δόθηκε για τη ζωή και όχι για το θάνατο. Ας το σκεφθούν αυτό πολύ τα νέα κορίτσια της εποχής μας.
(Μητροπολίτου Αχελώου Ευθυμίου Στυλίου, Η Πρώτη, εκδ. Γρηγόρη )