Όλοι γνωρίζουμε πως η αιτία της εξόδου των Πρωτοπλάστων από τον Παράδεισο ήταν η ανυπακοή τους στην εντολή του Θεού! Αυτή όμως δεν ήταν το μόνο λάθος τους. Αν ο Αδάμ και η Εύα είχαν αναγνωρίσει το λάθος τους με συντριβή και ζητούσαν συγνώμη, τότε δεν ξέρουμε αν ο Θεός θα έπαιρνε την ίδια απόφαση. Οι περισσότεροι μεταξύ σοβαρού και αστείου κατηγορούν την Εύα ότι ξεγελάστηκε από το διάβολο. Ποια ήταν όμως η αντίδραση του Αδάμ; Είπε στο Θεό ‘δε φταίω εγώ… η γυναίκα που μου έδωσες!’ Πού ήταν η αγάπη του Αδάμ στο Θεό; Έφτασε στο σημείο να τον κατηγορήσει εμμέσως πλην σαφώς! Πού ήταν η αγάπη του προς την Εύα; Απ’ τα πλευρά του τη δημιούργησε ο Κύριος κι όμως αυτός αντί να πάρει το φταίξιμο πάνω του, αντί να δείξει αγάπη, την κατηγόρησε. Την κατηγόρησε για να δικαιολογηθεί! Και μ’ αυτή τη δικαιολογία ο Θεός αναγνώρισε ότι το δημιούργημα Του έπαθε σοβαρότατη βλάβη και δεν μπορούσε πια να είναι σε κοινωνία μαζί Του!
Πέρασαν πάρα πολλά χρόνια, ήρθε ο κατακλυσμός, οι Δέκα Εντολές, οι Προφήτες, ο ίδιος ο Χριστός και η Εκκλησία Του, η Χάρις του Αγίου Πνεύματος αλλά ο άνθρωπος συνεχίζει τα ίδια! Δικαιολογίες, δικαιολογίες, δικαιολογίες… Αντί να δούμε την αλήθεια κατάματα, πόσο πολύ μηδαμινοί είμαστε, πόσο ανεπαρκείς, πόσο φταίμε ενώπιον του Χριστού και έτσι να έλθουν τα δάκρυα, η ταπείνωση και το θείο Έλεος, αβασάνιστα αυτοαθωωνόμαστε και ρίχνουμε το φταίξιμο στους άλλους. Δικαιολογούμε τον εαυτό μας σε όλα… ‘ δε φταίω εγώ που δεν πηγαίνω στη Θεία Λειτουργία, οι παπάδες την κάνουν πολύ πρωί’, ‘δε φταίω εγώ που δεν μπορώ να συγχωρήσω, αυτοί φταίνε για το κακό που μου έκαναν’, ‘δε φταίω εγώ που μοίχευσα, δεν με ικανοποιούσε η σύζυγος’ και άλλες φτηνές δικαιολογίες μέχρι και ‘ δε φταίω εγώ που δεν αγαπάω πολύ, έτσι με έφτιαξε ο Θεός!’ Ο άγιος Πορφύριος έλεγε ‘ ο χριστιανός πάντα φταίει’ και ο άγιος Παΐσιος πως οι δικαιολογίες δεν έχουν θέση στη ζωή του χριστιανού!
Εμείς όμως προτιμάμε το Θεό των ψυχολόγων που δεν πιέζει, δε μαλώνει, δε ζητάει τίποτε! Λένε ‘ μην έχεις ενοχές, οι άλλοι φταίνε , όχι εσύ. Μην αυτοβασανίζεσαι. Αγάπα τον εαυτό σου!’ Ωραία αγάπη… βολικά όλα, Χριστός βολικός. Χρειάζεται γενναιότητα να είσαι χριστιανός. Να πεις ‘ Ναι, φταίω, δεν έχω δικαιολογίες. Είμαι αναπολόγητος αλλά ελπίζω σε Σένα Χριστέ μου!’ Τότε θα έρθει και θα μας σκεπάσει η θεία Χάρις και θα είμαστε πάλι σε κοινωνία με την Αγία Τριάδα και θα καταλάβουμε πως άλλο είναι η ψευτοπαρηγοριά των φίλων που μας χαϊδεύουν τα αυτιά και μας λένε ‘ έχεις δίκιο’ και άλλο η παρηγοριά του Θεού. Εμείς διαλέγουμε! Τί προτιμάμε ; τη δικαιολογία και την αυτοδικαίωση ή τη Θεοκοινωνία; Όποιος επιλέγει τη δικαιολογία απομακρύνεται από την αυτογνωσία, χάνει την ταπείνωση και απωθεί τη Χάρη του Θεού. Όποιος επιλέγει τη θυσία, ακόμα κι αν έχει εκατό δικαιολογίες , βαδίζει στα χνάρια του Χριστού, μαζί με το Χριστό και το Άγιο Πνεύμα! Ας αποφασίσουμε λοιπόν… και τα δύο μαζί δε γίνεται!(Κ.Δ.Κ)