«Γιατί, όταν λένε: “Θέλουμε ειρήνη και ασφάλεια”, τότε ξεσπάει ξαφνικά πάνω τους ο όλεθρος…» (Α’ Θεσσαλονικείς 5:3)
Οι αιφνιδιασμοί στη ζωή
Στις 8 Μαΐου 1902 μέσα σε τρία λεπτά καταστράφηκε η πόλη του Αγ. Πέτρου της Μαρτινίκας και από τους 40 χιλιάδες κατοίκους της μόνο έναν νεαρό νέγρο φυλακισμένο βρήκαν ζωντανό μέσα στο κελί του ύστερα από 4 μέρες! Πριν από την καταστροφή το ηφαίστειο προειδοποιούσε για αρκετές μέρες για την επερχόμενη μεγάλη έκρηξη, μα οι κάτοικοι δεν έδωσαν σημασία. Το πρωί της μέρας εκείνης ένας αγρότης αντιλήφθηκε ότι η βελόνα του βαρόμετρου κουνιόταν απότομα. Πήρε την άμαξά του, έβαλε την οικογένειά του και έφυγε από την πόλη με μεγάλη ταχύτητα, ενώ οι άλλοι τον χαιρετούσαν κοροϊδευτικά. Μετά από δύο ώρες ήρθε η καταστροφή.
Τέτοιες αιφνίδιες καταστροφές συνέβησαν και συμβαίνουν συχνά στην ανθρώπινη ιστορία και άνθρωποι χάνονται. Ο Χριστός όμως λέει πως οι άνθρωποι αυτοί δε χάνονται επειδή είναι περισσότερο αμαρτωλοί από τους υπόλοιπους και καλεί όλους να μετανοήσουν, γιατί αν δε μετανοήσουν δε θ’ αποφύγουν τον αιώνιο χαμό τους (Λουκάς 13:3, 5).
(Σ.Α.Ι.)
«… Είναι καθορισμένο για τους ανθρώπους μια φορά να πεθάνουν και μετά να κριθούν» (Εβραίους 9:27)
Το αναπόφευκτο!
Μια μέρα επισκέφτηκε το νεκροταφείο της πόλης του και το μάτι του έπεσε «τυχαία» στο όνομα μιας επιγραφής πάνω σ’ έναν από τους τάφους. Ήταν το δικό του όνομα! Κάποιος συνονόματος βρισκόταν θαμμένος μέσα σ’ εκείνον τον τάφο. Κι αμέσως φαντάστηκε τον εαυτό του πεθαμένο και σκέφτηκε που θα βρισκόταν η ψυχή του τώρα, αν ο ίδιος ήταν θαμμένος εκεί! Ήρθαν ξαφνικά στο νου του οι προσκλήσεις για σωτηρία που άκουσε σε κηρύγματα, αλλά κάθε φορά αδιαφορούσε κι ανέβαλλε την απόφαση να μετανοήσει, να ζητήσει συγχώρηση και να δεχτεί το Χριστό ως Σωτήρα και Κύριο της ζωής του. Μα τώρα η συνωνυμία του αυτή με τον νεκρό τον συγκλόνισε. Ταράχτηκε. Έπεσε στα γόνατα εκεί δίπλα στον τάφο και προσευχήθηκε με θέρμη στο Θεό να τον συγχωρήσει, να τον καθαρίσει με το αίμα του Χριστού και να τον σώσει. Το θαύμα της σωτηρίας ήταν πια γεγονός στη ζωή του!
Ο θάνατος είναι αναπόφευκτος για όλους μας. Αλλά δεν είναι το τέλος. Ακολουθεί η αιωνιότητα είτε στην ένδοξη παρουσία του Θεού, είτε στο σκότος το εξώτερο. Αν δεν το έχεις κάνει μέχρι τώρα, έλα στο Χριστό σήμερα και θα είσαι μαζί Του αιώνια.
(Σ.Α.Ι.)
(Εκδόσεις «Ο Λόγος»)