" Έκλαιε απελπισμένη όλο το βράδυ "
Αντιμετώπιζε η Θ.Σ. μιά φορά ένα σοβαρό πρόβλημα, για το οποίο συνεχώς και για καιρό μιλούσε με το Γέροντα Πορφύριο. Εκείνος πάντοτε την καθησύχαζε και την διαβεβαίωνε ότι, τελικά, το πρόβλημά της θα είχε αίσια λύση - αυτή, που επιθυμούσε η ίδια - ενώ τα γεγονότα έδειχναν, ακριβώς το αντίθετο.
Η Θ.Σ., όμως έβλεπε ότι, όσο περνούσε ο καιρός, τα πράγματα χειροτέρευαν, αντί να βελτιώνονται. Κι ένα βράδυ, όταν πλέον πληροφορήθηκε ότι τις επόμενες ημέρες θα συνέβαινε αυτό ακριβώς που φοβόταν, ενώ ο Γέρων Πορφύριος δε σταματούσε να τη διαβεβαιώνει ότι δε θα συνέβαινε, ένιωσε τόση δυστυχία και τόση απελπισία, που πέρασε όλο το βράδυ κλαίγοντας και φωνάζοντας : " Παππού, παππού. Γιατί παππού ; Εσύ δε μου έλεγες ότι όλα θα πήγαιναν καλά ; Και τώρα, παππού, εγώ τί κάνω " ; Αυτά έλεγε και έκλαιγε όλο το βράδυ. Μόλις ξημέρωσε, κτυπά το τηλέφωνο του σπιτιού της και, κατάπληκτη, ακούει τη φωνή του Γέροντος Πορφυρίου : " Έλα, παιδί μου, τί κάνεις έτσι ; Όλο το βράδυ μου φώναζες και δε μ' άφησες να ησυχάσω. Γιατί κάνεις έτσι ; Αφού σου είπα ότι όλα θα πάνε καλά ".
Η Θ.Σ. έμεινε εμβρόντητη. Πώς γνώριζε ο Γέρων Πορφύριος ότι όλο το βράδυ τον φώναζε ; Και πώς συνέχιζε να επιμένει ότι όλα θα πήγαιναν καλά ;
Ο Θεός τον είχε, φυσικά, βοηθήσει και σ' αυτή την περίπτωση να προΐδει σωστά. Το πρόβλημα της Θ.Σ. λύθηκε μέσα σε λίγες ημέρες κι όλα έγιναν όπως τα είχε προείπει ο Γέρων Πορφύριος.
[Ί 274]
(Ανθολόγιο Συμβουλών, εκδ. Ι. Μονή Μεταμορφώσεως, Μήλεσι, σελ.353)