220. Οι δαίμονες φρίττουν ατενίζοντας το σημείο του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού. Γιατί πάνω στον Σταυρό καθηλώθηκε ο Κύριος και αγίασε αυτό το ξύλο. Πόσο πιο πολύ όμως οι δαίμονες τρέμουν μπροστά στην Υπεραγία Θεοτόκο, ακόμη και μπροστά στο ένδοξο όνομά της! Η Παναγία έχει το φώς και τη δόξα του Υιού της. Όπως παραδεχόμαστε ότι ο Υιός της είναι Φώς και Αγιότης, έτσι και γι’ Αυτήν πιστεύουμε ότι είναι αιώνιο φώς και αιωνία αγιότης. Αμήν.
221. Ο Κύριος είναι η ζωή μου. Ο Κύριος είναι ο λυτρωτής μου από τον θάνατο,. Ο Κύριος είναι που με απήλλαξε από την αμαρτία και με αγίασε. Ο Κύριος είναι η καταφυγή μου στους πειρασμούς, η δύναμίς μου στον αγώνα των αρετών, το φώς μου μέσα στο σκοτάδι, η ειρήνη μου μέσα στην ταραχή. Είναι ό,τι σκέπτομαι, ότι ποθώ, ό,τι ενεργώ. Ο Κύριος είναι το παν για μένα. ‘Ω ψυχή μου! Ας τον αγαπάς και ας τον δοξάζεις πάντοτε. «Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον καί, πάντα τὰ ἐντός μου, τὸ ὄνομα τὸ ἅγιον αὐτοῦ· εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον καὶ μὴ ἐπιλανθάνου πάσας τὰς ἀνταποδόσεις αὐτοῦ· τὸν εὐιλατεύοντα πάσας τὰς ἀνομίας σου, τὸν ἰώμενον πάσας τὰς νόσους σου· τὸν λυτρούμενον ἐκ φθορᾶς τὴν ζωήν σου, τὸν στεφανοῦντά σε ἐν ἐλέει καὶ οἰκτιρμοῖς· τὸν ἐμπιπλῶντα ἐν ἀγαθοῖς τὴν ἐπιθυμίαν σου» (Ψαλμ. ρβ’ 1-5).
(Η εν Χριστώ ζωή μου - Αγ. Ιωάννου της Κροστάνδης, εκδόσεις Παπαδημητρίου, σελ. 102-103)