63. Έχουν καμιά σχέση με τον Άρειο οι σημερινοί Μάρτυρες του Ιεχωβά;
Έχουν σχέση γενετική. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά κατάγονται πνευματικά από τον Αρειανισμό. Αναμασσούν τα διδάγματα του αρχαίου αιρεσιάρχη. Κόκκινο πανί στα μάτια τους είναι η περί Θεού Λόγου διδασκαλία της πίστεως. Τους πιάνει μανία όταν ακούνε για τη θεότητα του Λόγου. Όπως ο Άρειος, έτσι και αυτοί πολεμούν με λύσσα το κορυφαίο αυτό δόγμα της Εκκλησίας.
Κατ’ αυτούς ο Λόγος είναι μεν Υιός του Θεού, όχι όμως και Θεός. Τονίζουν τη θεία υιότητα του Λόγου για να πάρουν με το μέρος τους τους αδαείς και αφελείς, ότι τάχα τιμούν το αξίωμα του Λόγου, ενώ συγχρόνως αθετούν τη θεότητά του, προσβάλλοντας κατά τον πιο βάναυσο τρόπο το θεοπρεπές αξίωμά του. Βέβαια είναι σωστή η θέση οτι ο Λόγος είναι ο Υιός του Θεού. Είναι όμως ελλιπής. Η ορθή και ολοκληρωμένη πίστη είναι: Ο Λόγος είναι Υιός του Θεού και Θεός. Ο τονισμός μόνο του πρώτου σκέλους της ομολογίας σε συνδυασμό με την παρασιώπηση του δεύτερου σκέλους, δεν λέει και πολλά πράγματα. Απλούστατα, γιατί υιοί Θεού λέγονται στη Γραφή και οι δίκαιοι άνθρωποι. Κατά τί διαφέρει η υίότητα του Λόγου (του Χριστού) από την υίότητα π.χ. του Αβραάμ ή του Ιωάννη του Βαπτιστή;
Ο Λόγος δεν είναι Θεός. Από τη βάση αυτή δεν θέλουν να απομακρυνθούν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, εμμένοντας σ’ αυτή πεισματικά. Όπως ο Άρειος, έτσι κι αυτοί κατατάσσουν το Λόγο στη σειρά των κτισμάτων. Είναι δημιούργημα του Θεού, το πρώτο και καλύτερο. Κακώς δε λατρεύεται από τους χριστιανούς. Τώρα πώς μπορεί ένα κτίσμα, όσο λαμπρό κι αν είναι, να σώσει τον κόσμο από την αμαρτία, είναι αμήχανο και άπορο. Όχι φυσικά γι’ αυτούς, οι οποίοι απορρίπτουν την ιδέα της κολάσεως. Από τί να σωθεί — αλήθεια— ο άνθρωπος;
Μια και μιλάμε για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, ας πούμε λίγα λόγια και για την ιδιαίτερη ταυτότητά τους. Οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι απλά βλάσφημοι του ονόματος και του αξιώματος του Χριστού, αλλ΄ είναι κυριολεκτικά αντίχριστοι. Μάχονται το πρόσωπο και το έργο του Κυρίου, του ιδρυτή του χριστιανισμού και της αγίας Εκκλησίας του. Για να βρείτε τί πιστεύουν, δεν έχετε παρά να αντιστρέφετε ό,τι διδάσκει η πίστη της Εκκλησίας μας, σε όλο το φάσμα των θείων δογμάτων της. Όλα τα ανατρέπουν και τα μάχονται. Είναι οι εχθροί του Χριστού και της Εκκλησίας, την καταστροφή των οποίων έχουν τάξει ως ιδιαίτερο στόχο του σκοτεινού έργου τους. Προσοχή απ’ αυτούς!
(Ανδρέου Θεοδώρου «Απαντήσεις σε ερωτήματα συμβολικά», εκδόσεις Αποστολική Διακονία, σελ. 85-86)