Πάνω απ' τον γκρεμό
Όπως τα αμέριμνα παιδιά ούτε καν διαισθάνονται την άγρια μάχη της ζωής, στην οποία βρίσκεται ο κόσμος γύρω τους, έτσι και πολλοί ενήλικοι άνθρωποι ούτε καν διαισθάνονται, όπως και τα παιδιά, τη φοβερή πνευματική μάχη, την οποία ο Χριστός, με τα στρατεύματα των αγγέλων του και των αγίων του κάνει ενάντια στις σκοτεινές δυνάμεις στον κόσμο.
Μόνο για τον πνευματικό άνθρωπο μπορεί να λεχθεί ότι βγήκε από την εποχή της παιδικότητας, όσο κι αν αυτός παραμένει ένα μεγάλο παιδί κατά μια άλλη έννοια. Γι’ αυτό ο πνευματικός άνθρωπος κοιτάζοντας, βλέπει την ανθρωπότητα - όπως η μητέρα ένα άμυαλο παιδί - περιτριγυρισμένο από φοβερούς κινδύνους.
Και όπως το παιδί, συχνά δεν κατανοεί τις συμβουλές και τις προειδοποιήσεις των γονέων, οι οποίοι με ξάγρυπνο μάτι παρακολουθούν το παιδί που βρίσκεται σε κίνδυνο, έτσι πολλοί, πάρα πολλοί άνθρωποι δεν κατανοούν τις συμβουλές και τις προειδοποιήσεις των πνευματικών ανθρώπων. Επειδή για πολλούς παραμένουν για πάντα αόρατα και απίστευτα τα οράματα, που έχουν οι πνευματικοί άνθρωποι και αόρατος ο γκρεμός πάνω από τον οποίο κοιμούνται.
(Στοχασμοί περί καλού και κακού, Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς, σελ. 102-103)