«Γιατί ο δίκαιος κι αν πέσει εφτά φορές, ξανασηκώνεται, ενώ οι ασεβείς πέφτουν στη δυστυχία για πάντα» (Παρ. 24:16)
Αρκετοί άνθρωποι, που σε μια περίοδο της ζωής τους ήταν αποτυχημένοι, στη συνέχεια μεγαλούργησαν. Ο Τσώρτσιλ ήταν κακός μαθητής στο δημοτικό. Για τον Τόμας Έντισον οι δάσκαλοί του έλεγαν ότι «είναι τόσο βλάκας που δεν μπορεί να μάθει τίποτα». Ο Αϊνστάιν δεν μπορούσε να μιλήσει μέχρι να γίνει 4 χρονών και να διαβάσει μέχρι να γίνει 7 χρονών. Ο Παστέρ ήρθε 15ος στη χημεία ανάμεσα σε 22 μαθητές. Ένας δημοσιογράφος είπε για τον Ντίσνεϊ ότι «δεν είχε ούτε φαντασία ούτε καλές ιδέες»!
Τι μας διδάσκουν αυτές οι περιπτώσεις; Ότι κανένας απ’ αυτούς δεν ξεκίνησε με άριστες προοπτικές. Γνώρισαν απόρριψη κι αποτυχίες, αλλά είχαν πάθος γι’ αυτό που επιδίωκαν και δε σταμάτησαν μέχρι που να το κατορθώσουν. Κι εμείς που ξέρουμε ότι ο Θεός έχει κάποιο σκοπό για τη ζωή μας, πρέπει ν’ αγωνιζόμαστε με τη δική Του δύναμη να πραγματοποιήσουμε αυτό το σκοπό χωρίς ν’ αποθαρρυνθούμε και τα παρατήσουμε.
Κύριε, βοήθησέ με να ανακαλύψω το σκοπό Σου για μένα και να τον επιδιώκω με ενθουσιασμό μέχρι να τον επιτύχω.
(Γ.Σ.Κ.)
«Και γι’αυτό εγώ ο ίδιος πασχίζω να διατηρώ πάντοτε τη συνείδησή μου χωρίς ψεγάδι μπροστά στο Θεό και στους ανθρώπους» (Πραξ. 24:16)
Το αρχικό στρώμα του πάγου στην επιφάνεια του νερού είναι λεπτότατο και με δυσκολία μπορεί κανείς να το διακρίνει. Αν κάποιος αρχίσει να αναδεύει το νερό, θα εμποδίσει το σχηματισμό του πάγου. Αλλά μια και σχηματιστεί το λεπτό αρχικά στρώμα του πάγου και παραμείνει ανεμπόδιστο, θα παχαίνει συνεχώς. Τελικά θα γίνει τόσο χοντρό και στερεό, που μπορεί να κρατήσει πάνω του ακόμα και αυτοκίνητα.
Το ίδιο συμβαίνει και με τη συνείδηση του ανθρώπου. Στην αρχή η αμαρτία σχηματίζει πάνω της ένα ανεπαίσθητο στρώμα σκληράδας κι αν δε φροντίσει ο άνθρωπος να τη διατηρήσει ευαίσθητη, γίνεται σταδιακά τόσο σκληρή και αναίσθητη, που μπορεί να κρατήσει πάνω της φορτηγά ολόκληρα αμαρτιών.
Ουράνιε Πατέρα, προστάτεψέ μας, Σε παρακαλούμε, από την αμαρτία, γιατί η μια αμαρτία φέρνει τη δεύτερη και η δεύτερη την τρίτη. Κι ύστερα η πόρτα ανοίγει διάπλατα, χωρίς κανένα εμπόδιο, γιατί η συνήθεια πωρώνει τη συνείδηση και παύει πια ο έλεγχος. Και τότε η καταστροφή μας έρχεται σαν ταχυδρόμος. Μην αφήσεις, Κύριε, το Σατανά να κατορθώσει κάτι τέτοιο στη ζωή μας. Στ’ όνομα του Χριστού. Αμήν.
(Εκδόσεις «Ο Λόγος»)