Δικό μου, δικό σου
δεν είναι δικά μας
Πες μου, ποια είναι δικά σου; Από πού τα πήρες; Πώς τα έφερες στη ζωή; Κατακρατήσαμε τα κοινά και τα θεωρούμε δικά μας, από φιλαυτία.
Ε.Π.Ε. 7,344
αγγελική πολιτεία
Αυτό είναι αγγελική πολιτεία, το να μη λέη κανείς, ότι κάτι είναι δικό του.
Ε.Π.Ε. 15,206
το ξένο, δικό σου;
Να είμαστε ευχάριστοι, είτε έχουμε είτε στερούμαστε. Άλλωστε δεν θα γίνουμε δούλοι σε πράγματα, που είναι και εφήμερα και ξένα. Να ευχαριστήσουμε, διότι κριθήκαμε άξιοι να υπηρετήσουμε μια κατάστασι. Τι ήθελες; Να τα κατέχης πάντοτε; Κάτι τέτοιο δείχνει αχαριστία. Δεν ξέρεις, ότι είχες κάτι που ήταν ξένο και όχι δικό σου;
Ε.Π.Ε. 18,276
αλλότρια, άλλα τα κοινά
Γιατί καταχράσαι άσκοπα πράγματα που δεν σου ανήκουν; Δεν ξέρεις, ότι γι’ αυτό θα κατηγορηθούμε, διότι κακώς τα χρησιμοποιήσαμε; Επειδή δε δεν είναι δικά μας, αλλ’ είναι των συνδούλων μας, θα έπρεπε να τα δαπανάμε γι’ αυτούς... Όλα αυτά τα θεωρώ ξένα. Κοινά ποια είναι, δηλαδή, και δικά σου και των συν-ανθρώπων σου; Ο ήλιος, ο αέρας, η γη και όλα τα άλλα.
E.Π.E. 18,278
όλα κοινά
Ακόμα λες: «Τα δικά μου»; Καταραμένος λόγος και βρωμερός. Ο Διάβολος μάς τον σερβίρισε. Ο Θεός έδωσε κοινά για όλους πολύ πιο σπουδαία και αναγκαία, και δεν έκανε κοινά τα χρήματα; Δεν είναι δυνατόν να πης: Δικό μου το φως, δικός μου ο ήλιος, δικό μου το νερό. Αν τα μεγαλύτερα όλα είναι κοινά για όλους, γιατί τα χρήματα δεν είναι κοινά;
Ε.Π.Ε. 21,240
ψυχρό ρήμα
Ψυχρός και σατανικός είναι ο λόγος: «Το δικό σου και το δικό μου».
Ε.Π.Ε. 23,324
στους αγγέλους δεν υπάρχει
Ανάμεσα στους αγγέλους δεν υπάρχει αυτός ο λόγος: Το δικό μου και το δικό σου. Αυτό το ψυχρό ρήμα έχει εξοριστή από τον παράδεισο, αλλά και στην πρώτη Εκκλησία απουσίαζε.
Ε.Π.Ε. 27,262
γεννάει πολέμους
Το δικό μου και το δικό σου, αυτός ο ψυ¬χρός λόγος, είναι που δημιουργεί όλα τα κακά στη ζωή και που γέννησε τους αμέτρητους πολέμους.
Ε.Π.Ε. 35,192
(Χρυσοστομικό Λεξικό, αρχ. Δανιήλ Αεράκη, τόμος Β, σελ. 62-63)