253. Βγαίνει ο άνθρωπος από το σπίτι του, πηγαίνει στη δουλειά του, στις υποχρεώσεις του και τέλος γυρίζει πάλι στο σπίτι του. Το ίδιο συμβαίνει και με τον πιστό. Μπορεί να βρεθή οπουδήποτε. Να είναι ένα διακεκριμένο πρόσωπο ή ένας άσημος. Να έχη την άλφα ή τη βήτα θέσι στην κοινωνία, να κάνη το ένα ή το άλλο. Ό,τι και αν κάνη, όπου και αν βρίσκεται, πρέπει να θυμάται ότι δεν βρίσκεται στο σπίτι του, αλλά σ’ ένα ταξίδι, στον δρόμο και ότι οφείλει να γυρίση στο σπίτι του, στους γονείς του και τα αδέλφια του. Και ότι αυτό το σπίτι είναι οι ουρανοί. Ο Πατέρας του, ο Θεός. Η Μητέρα του, η Παναγία. Τα αδέλφια του, οι Άγγελοι και οι Άγιοι.
254. Όποιος ασεβεί στον άνθρωπο, ασεβεί και στον Θεό, όπως κάνουμε πολλοί από μας. Να σέβεσαι στον άνθρωπο την ανεκτίμητο εικόνα του Θεού. Και να είσαι μακρόθυμος απέναντι στα σφάλματα και τις πλάνες του πεσμένου ανθρώπου, όπως είναι και ο Θεός μακρόθυμος απέναντί σου. Γιατί ο εχθρός του Θεού, όντας ανίκανος να ξεσπάση την κακία του πάνω στον Θεό, το κάνει πάνω στην εικόνα του, τον άνθρωπο. Γι’ αυτό θέλει να μας μεταδώση όλα τα δικά του πάθη, όλο το δικό του σκοτάδι. Να σέβεσαι λοιπόν τον άνθρωπο και να τον σώζης. Φυλάξου επίσης και ο ίδιος από την οργή, τη μοχθηρία, τον φθόνο και όλες τις άλλες αμαρτίες που αμαυρώνουν, μέσα στον άνθρωπο, την εικόνα του Θεού.
(Η εν Χριστώ ζωή μου - Αγ. Ιωάννου της Κροστάνδης, εκδόσεις Παπαδημητρίου, σελ. 112-113)