79. Τί σημαίνει για την Ορθοδοξία η Παναγία της;
Η Παναγία είναι η λαμπρότερη μορφή στο αγιολόγιο και εορτολόγιο της Ορθόδοξης Καθολικής Εκκλησίας. Οι θεομητορικές γιορτές «πνίγουν» κυριολεκτικά την ορθόδοξη ευσέβεια. Την τιμά ως το γλυκύτερο και υψηλότερο δημιούργημα του Θεού, της οποίας τη δόξα τοποθετεί πιο πάνω από τη δόξα των αγγέλων. Την ψάλλει ως «τιμιωτέραν των Χερουβίμ και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ». Και είναι μεν ο Ιωάννης ο Πρόδρομος «μείζων εν γεννητοίς γυναικών», όμως η τιμή και η χάρη του δεν μπορούν να παραβληθούν προς το «μητροπάρθενον κλέος» της αγνής Κόρης, η οποία φιλοξένησε στη μήτρα της και γέννησε τον Υιό του Θεού.
Η μεγάλη τιμή της Θεοτόκου οφείλεται στο μεγάλο αξίωμα που της χάρισε ο ρόλος της στο χριστολογικό μυστήριο. Η Μαρία ήταν η χρυσή πύλη, δια της οποίας εισήλθε στον κόσμο ο σαρκωθείς Λόγος του Θεού. Από ανθρώπινη πλευρά ήταν η απαραίτητη συνθήκη για να γίνει άνθρωπος ο Θεός. Η ανθρωπότητα πρόσφερε σαν δώρο στο Θεό την Κόρη της, από την οποία μπορούσε ο Λόγος Του να περάσει στο προσκήνιο της ανθρώπινης ζωής. Ο Λόγος του Θεού έπρεπε να περάσει από ανθρώπινη Μάνα για να γίνει αληθινός άνθρωπος. Όχι όμως από όποια Μάνα, αλλά από Μάνα που ήταν άξια του φοβερού μυστηρίου. Αν έλειπε αυτή, δεν θα συντελούνταν το θεανθρώπινο μυστήριο. Και σαν Μάνα του επέλεξε ο Θεός την Μαρία, την κόρη του Ιωακείμ και της Άννας το πλάσμα το ωραίο και πάγκαλο, την «κεχαριτωμένην», η πνευματική ομορφιά της οποίας «μέθυσε» τον άγγελο, όταν αυτός τη χαιρέτισε στο ταπεινό σπίτι της Ναζαρέτ. Η Ορθοδοξία τιμά τη Μητέρα του Θεού, το σέμνωμα και εγκαλλώπισμά της, την οποία βλέπει και σαν δική της Μητέρα, ελπίδα και προστασία της.
(Ανδρέου Θεοδώρου «Απαντήσεις σε ερωτήματα συμβολικά», εκδόσεις Αποστολική Διακονία, σελ. 113-114)