Μακάριος εκείνος που την ώρα της καταιγίδας βλέπει ήδη το ουράνιο τόξο, εκείνος που την ώρα που οι δυσκολίες είναι στο ζενίθ τους δε χάνει την ειρήνη του και έχει ακλόνητη την ελπίδα του στο Θεό πως όλα θα πάνε καλά! Ο χριστιανός πρέπει να είναι προετοιμασμένος πάντα για κάθε δυσκολία. Πρότυπο μας και Θεός μας είναι ο Εσταυρωμένος Χριστός! Ο Θεάνθρωπος έπαθε πάνω στη γη, η πάναγνη Μητέρα Του είδε το μονάκριβο παιδί της να σταυρώνεται και όλοι οι άγιοι μαρτύρησαν, είτε με το μαρτύριο του αίματος θανατωμένοι από τους εχθρούς του Χριστού είτε με το μαρτύριο της συνειδήσεως θανατώνοντας οι ίδιοι τον εμπαθή και αμαρτωλό εαυτό τους. Ζούμε σε μια εποχή πολύ δύσκολη… είναι αλήθεια! Αλλά και ποια εποχή δεν είχε δυσκολίες; Εμείς δεν ξέρουμε κάθε φορά γιατί ο Θεός επιτρέπει να πειρασθούμε. Ούτε πρέπει να βγάζουμε επιπόλαια και βιαστικά συμπεράσματα…
Αυτό που γνωρίζουμε σίγουρα είναι πως μετά τη Σταύρωση έρχεται η Ανάσταση και αν ζούμε τη ζωή μας σταυροαναστάσιμα, έχοντας κάνει δηλαδή μέσα μας την εικόνα του Εσταυρωμένου Χριστού και την εικόνα του κενού Τάφου Του, μια εικόνα, τότε τίποτα δεν μπορεί να μας κλονίσει, τίποτα δεν μπορεί να μας χωρίσει από την Αγάπη Του. Γνωρίζουμε επίσης ότι δεν θα αφήσει να πειρασθούμε περισσότερο απ’ ό,τι μπορούμε και ότι μαζί με τη δοκιμασία θα μας δώσει και την έκβαση. (Α΄ Προς Κορινθίους, κεφ.ι΄,13) Τέλος, γνωρίζουμε ότι η Εκκλησία Του είναι ακατάβλητη. Κανείς δεν μπορεί να τη νικήσει γιατί την ίδρυσε ο ίδιος με τη θυσία Του και γιατί το Άγιο Πνεύμα τη στηρίζει και τη διασφαλίζει. Η κιβωτός που έφτιαξε ο Νώε με εντολή του Θεού έφτασε ασφαλής στον προορισμό της. Η κιβωτός στην ουσία ήταν του Θεού, όχι του Νώε. Ο Νώε συμμετείχε προσφέροντας στο Θεό το σώμα του και την πίστη του. Έτσι λοιπόν η τελική νίκη ήταν εξασφαλισμένη.
Παρ’όλα αυτά το ταξίδι δεν ήταν ανέμελο. Η κιβωτός έπεφτε πολλές φορές σε τεράστιες φουρτούνες, σε ξέρες, σε αναποδιές. Πιθανόν ο Νώε και η οικογένεια του πολλές φορές να λύγιζαν αλλά έμειναν στην κιβωτό ως στο τέλος εμπιστευόμενοι ως συνετοί που ήταν το Θεό. Πόσο μάλλον αυτή η κιβωτός του Χριστού, η κιβωτός της Καινής Διαθήκης, η Εκκλησία Του, έχει εξασφαλισμένη την τελική νίκη, τη σωτηρία των ψυχών και των σωμάτων μας. Γι’ αυτό λοιπόν ας μη δειλιάζουμε και ας μη χάνουμε την ελπίδα μας ό,τι κι αν συμβαίνει! Όλες οι δυσκολίες μπροστά στη Δόξα και τη Δύναμη του Τριαδικού μας Θεού είναι πολύ ασήμαντες. Τις βλέπουμε τεράστιες γιατί είμαστε απομακρυσμένοι από το Θεό. Όσο όμως πλησιάζουμε κοντά Του, όσο βρισκόμαστε σε σχέση Αγάπης με τον Πατέρα, με τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα, κάθε εμπόδιο γίνεται πολύ χαμηλό. Μακριά από το Χριστό είμαστε σαν τα μυρμήγκια και τα εμπόδια ανυπέρβλητα, όμως κοντά Του γινόμαστε αετοί και τα εμπόδια φαίνονται μυρμήγκια. Ας μη χάνουμε λοιπόν ούτε την ελπίδα μας, ούτε την ειρήνη μας, ούτε τη χαρά μας. Όπως έλεγε και ο Μέγας Αθανάσιος ‘ Συννεφάκι είναι και γρήγορα θα περάσει’.(Κ.Δ.Κ)