" Ο Παππούλης μου σφίγγει το κεφάλι και προσεύχεται "
Κάθε φορά που τον έβλεπα, χρησιμοποιούσα ένα ξεχωριστό τρόπο μαζί του. Έβαζα το κεφάλι μου πάνω στα γόνατά του και χωρίς να του μιλάω στην αρχή καθόλου, προσευχόμουνα νοερά γι' αυτόν, για τους δικούς μου, για όλους μας γενικά, και παρέμενα σ' αυτή τη στάση για αρκετά λεπτά της ώρας. Αυτός με τη σειρά του, με τα δυό του χέρια και με το πετραχήλι σ' αυτά, μου τύλιγε το κεφάλι μου, μου το έσφιγγε και προσευχόταν για αρκετά λεπτά της ώρας μαζί μου.
Πολλές φορές αισθανόμουν την αναπνοή του πολύ έντονα, καθώς και τους κτύπους της καρδιάς του. Αν καμιά φορά είχα και πονοκεφάλους ή κάτι άλλο, όλα μου έφευγαν και όταν τελείωνα και την εξομολόγησή μου μαζί του και έφευγα, νόμιζα ότι είχα πάρει τη μεγαλύτερη ευλογία. Όπως γεμίζει μιά μπαταρία με ρεύμα, μου φαινόταν πώς ήμουν φορτωμένος από ευλογία καθώς οδηγούσα επιστρέφοντας στο σπίτι μου.
Μία φορά ρώτησα τον Παππούλη και του είπα :
-Γιατί Παππούλη, μου πιάνεις έτσι το κεφάλι μου με τα χέρια σου ; Μου είπε τότε το εξής : -Να! παιδί μου, όπως προσεύχεσαι εσύ, προσεύχομαι κι εγώ, και παίρνω την ψυχή σου κρατώντας το κεφάλι σου, και την παρουσιάζω στο Χριστό μας και του ζητώ να σε ελεήσει, να σε βοηθήσει, να σε φωτίσει και να σου δώσει ό,τι άλλο έχεις ανάγκη, και σε σένα και στην οικογένειά σου.
[Τζ 131]
(Ανθολόγιο Συμβουλών, εκδ. Ι. Μονή Μεταμορφώσεως, Μήλεσι, σελ.369-370)
Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
22 Δεκ
Ο Παππούλης μου σφίγγει το κεφάλι και προσεύχεται
Γράφτηκε από τον Sostis
Θέματα