…Γι’ αυτό και ο Απόστολος, που έχει την σοφία του Θεού, ευαγγελίζεται στους χριστιανούς:

2,6. «Ως ουν παρελάβετε τον Χριστόν Ιησούν τον Κύριον, εν αυτώ περιπατείτε»

Να μη αλλάζετε τίποτε στο πρόσωπο του Κυρίου Ιησού Χριστού, ούτε να προσθέτετε τίποτε σ’ Αυτό. Γιατί Αυτός είναι ο ίδιος πάντοτε. Αυτός είναι και θεϊκά και ανθρώπινα παν-τέλειος.

Εμείς οι Απόστολοι, τέτοιον Κύριο Ιησού Χριστό, τον Θεάνθρωπο, διδάξαμε και παραδώσαμε σε σας. Και εσείς έτσι ακριβώς τον «δεχθήκατε». Να ζήτε, λοιπόν, «εν Αυτώ», να ζήτε «εν τω Θεανθρώπω». Να μη ζήτε για τον εαυτό σας, για τον άνθρωπο, να μη ζήτε «κατά άνθρωπον», ούτε για κάτι άλλο στον κόσμο.

Το παν, το κάθε τι, που προέρχεται από την ψυχή σας, από την ύπαρξή σας και την ζωή σας, και δεν είναι «εν Αυτώ», πρέπει να ξέρετε, ότι βρίσκεται στον θάνατο, στην σαπίλα, στην αμαρτία, στο κακό και στην κόλαση.

Και η ζωή «εν Αυτώ» βρίσκεται όλη στην θεϊκή αθανασία, στην αθάνατη θεϊκή αλήθεια, στην αθάνατη θεϊκή δικαιοσύνη και στις λοιπές αθάνατες θεϊκές ιδιαιτερότητες και τελειότητες.

Ο Κύριος και Θεός Χριστός, «κατέστη» άνθρωπος, Θεάνθρωπος, για να ζήσουμε εμείς οι άνθρωποι «εν Αυτώ», σαν σε γήινο Θεάνθρωπο, και όχι να θεωρήσουμε Αυτόν από μακριά, ούτε να τον θαυμάσουμε και να φιλοσοφήσουμε περί Αυτού, αλλά να «περιπατούμε, να ζούμε εν Αυτώ». Αυτό αποτελεί και είναι η εντολή των εντολών.

Να ζούμε δηλαδή, όχι προσαρμόζοντας Αυτόν στον εαυτό μας, αλλά να προσαρμόζουμε τον εαυτό μας σε Αυτόν· χωρίς να αλλάζουμε και να μεταβάλλουμε Αυτόν έναντι του εαυτού μας, αλλά να αλλάζουμε και να μεταβάλλουμε τον εαυτό μας έναντι Αυτού.

Όχι να οικοδομούμε Αυτόν, σύμφωνα με την μορφή μας, με την όψη μας, με το πρόσωπό μας, αλλά να οικοδομούμε τον εαυτό μας, σύμφωνα με την άγια όψη και μορφή Του, σύμφωνα με το πανάγιο πρόσωπό Του.

Μόνο οι βλάσφημοι, οι αιρετικοί και οι ανόητοι, οι «λαβόντες» την ψυχή τους «επί ματαίω», γι’ αυτό και «έχοντες» αυτήν χαμένη, αλλάζουν, μεταβάλλουν τον Θεάνθρωπο Χριστό, σύμφωνα με τις διαθέσεις τους, τις επιθυμίες τους και τα θελήματά τους.

Γι’ αυτό υπάρχουν τόσοι «ψευδόχριστοι» και τόσοι ψευτοχριστιανοί στον κόσμο.

Και ο Αληθινός, ο Δίκαιος, ο Κύριος Ιησούς Χριστός «εν τω πληρώματι Αυτού», με το πλήρωμα της Θεανθρώπινης ευαγγελικής πραγματικότητας, ΟΛΟΣ, βρίσκεται στο Θεανθρώπινο σώμα Του, την Εκκλησία· όπως ήταν στην εποχή των αγίων Αποστόλων, έτσι είναι και σήμερα, έτσι θα είναι και αιώνια..

Η Θεανθρώπινη ζωή Του, παρατείνεται στο Θεανθρώπινο σώμα της Εκκλησίας, διαμέσου όλων των αιώνων, διαμέσου όλης της αιωνιότητας.

«Ζώντες» εμείς μέσα στην Eκκλησία, ζούμε «εν Αυτώ», έτσι όπως ζούσε και ο Χριστοφόρος Απόστολος, έτσι που και σε μας ανάλογα «διατάσσει».

Και σε «πλήρες» μέτρο την χριστιανική ζωή, την ζουν οι άγιοι. Eδώ ακριβώς βρίσκεται και η θαυματουργική τους αγιότητα: δηλ. ζώντας με όλη τους την ύπαρξη «εν Χριστώ Ιησού», «δι’ Αυτού» αγιάζουν, χριστοποιούνται, θεανθρωποποιούνται, ενθεώνονται, γίνονται παντοδύναμοι ⁽¹⁾, όπως άλλοτε στην αποστολική αλλά και στην μεταποστολική εποχή, όπως στα παλιά χρόνια έτσι και αργότερα, όπως ήταν χθες, έτσι είναι και σήμερα, έτσι θα είναι πάντα, μέχρι το τέλος του κόσμου.

Αυτοί (οι άγιοι), το Θεανθρώπινο πρόσωπο του Χριστού, το «φυλάσσουν» όπως είναι στην δική του παν-ζωο-δημιουργικότητα, την παν-αληθινότητα, την παν-θαυ-μαστότητα και την παν-θαυματουργικότητα…

⁽¹⁾ Όσο είναι δυνατό στον άνθρωπο και ανάλογα με την Χάρη που του δίνει ο Χριστός.

(Προς Κολασσαείς Επιστολή Αποστόλου Παύλου, Αγ. Ιουστίνου Πόποβιτς, σ. 73-75)