105. «Οι υποψίες του Ιωσήφ»
Στην εικόνα αυτή ο Ιωσήφ και η Θεοτόκος τοποθετούνται ο ένας απέναντι στον άλλον. Η θλίψις είναι βαθειά ζωγραφισμένη στο πρόσωπο του Ιωσήφ για την εγκυμοσύνη της Παρθένου Μαρίας.
Το θέμα της εικόνας αυτής προέρχεται πάλι από το απόκρυφο Πρωτευαγγέλιο του Ιακώβου, σύμφωνα με το οποίο ο Ιωσήφ, επιστρέφοντας από την εργασία του και βλέποντας την εγκυμοσύνη της Θεοτόκου την ήλεγξε, ενώ εκείνη τον εβεβαίωσε για την αγνότητά της, (ΚΚ, ΘΗΕ/8,699) .
Πρόκειται για την αναπόφευκτη στιγμή, για την οποία τόσο θα είχε προσευχηθή η αγία Παρθένος! Είναι η πρώτη θύελλα που προκαλεί στη ζωή μας η υπακοή στο θέλημα του Θεού! Πρόκειται για μια από τις οδυνηρότερες ανθρώπινες εμπειρίες! Δοκιμάζει κανείς ταπεινώσεις, εξευτελισμούς και διωγμούς για κάτι που κάνει «εν ονόματι του Θεού» και από υπακοή και αγάπη σ' Αυτόν!
Η κλήσις του Θεού για ολοκληρωτική αφιέρωσι σ’ Αυτόν προκαλεί αναπόφευκτα την πρώτη και μεγάλη αυτή θύελλα. Είναι η στιγμή της ειλικρίνειας απέναντι των ανθρώπων. Είναι η στιγμή που ο Θεός σε οδηγεί μπροστά στους ανθρώπους για να ομολογήσης ο ίδιος αυτό που Εκείνος έκανε στη ζωή σου...
Ένα είναι βέβαιο για τη στιγμή αυτή: ότι οι άνθρωποι, ο πατέρας, η μητέρα, τα αδέλφια, οι συγγενείς, οι φίλοι - όλοι αυτοί συνήθως δεν καταλαβαίνουν. Και έχουν δίκηο. Πώς να καταλάβουν, αφού δεν έζησαν οι ίδιοι ό,τι έζησες εσύ; Αφού δεν ένοιωσαν αυτό που ένοιωσες εσύ! Αφού δεν είδαν, δεν άκουσαν όσα είδες και άκουσες εσύ! Γι' αυτό και η στιγμή αυτή που για σένα είναι η ώρα της ειλικρίνειας, για τους άλλους είναι η ώρα του παραλόγου και της τρέλλας που μπορεί να τους οδηγήση σε φοβερές αντιδράσεις, μέχρι και το έγκλημα ακόμα, όπως συνέβαινε με τους Αγίους Μάρτυρας. Η στιγμή της ειλικρίνειας —«είμαι χριστιανός»!— ήταν και η αρχή του μαρτυρίου τους!
Μέσα στην τρομερή αυτή θύελλα της ειλικρίνειας ένα μόνο μένει θετικό: η ασάλευτη παρουσία της αγάπης του καλούντος Θεού!
(Μητροπολίτου Αχελώου Ευθυμίου Στυλίου, Η Πρώτη, εκδ. Γρηγόρη, σελ. 131-132)