«Πολλοί θα μου πουν εκείνη την ημέρα: Κύριε, Κύριε, στο δικό σου όνομα δεν κηρύξαμε και στο δικό σου όνομα δε βγάλαμε δαιμόνια;… Και τότε θα τους πω: Ποτέ δε σας γνώρισα…» (Ματθαίος 7:22-23)
Ο Ουμπέρτο Έκο γράφει: «Ανατράφηκα ως Καθολικός και, παρ΄ότι έχω εγκαταλείψει τη θρησκεία, το Δεκέμβριο θα στολίσω ως συνήθως μια χριστουγεννιάτικη φάτνη για τον εγγονό μου». Πολλοί που ανατράφηκαν σε «χριστιανικές» χώρες, σήμερα είναι αγνωστικιστές κι εγκατέλειψαν τη θρησκεία τους. Κρατούν μόνο «τη φάτνη», το περίβλημα, χωρίς την ουσία. Η θρησκεία πολλών μοιάζει με μια καλοστολισμένη βιτρίνα με χριστουγεννιάτικο διάκοσμο. Μην καυχάσαι για το δόγμα σου, αν η ζωή σου είναι αντίθετη με το πιστεύω σου. Τότε είσαι σαν το κάλπικο νόμισμα, που είναι κατάλληλο μόνο για το καλάθι των αχρήστων. Ο Χριστός είπε, να μην Τον λέμε Κύριε, αν δεν κάνουμε αυτά που μας παραγγέλλει. Ο Χριστός δε θέλει απαθείς θεατές της πολυθρόνας, αλλά ακολούθους πρόθυμους να περπατήσουν στα ίχνη Του. Και πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι ο Χριστιανισμός δεν είναι ένας άλλος –ισμός, αλλά είναι μια σχέση με το Χριστό.
Έχεις εσύ αυτή την προσωπική σχέση με το Θεό, που έγινε άνθρωπος στο πρόσωπο του Χριστού για να μας σώσει από την αμαρτία;
«Όμως αυτά που ήταν για μένα κέρδη, αυτά ακριβώς τα θεώρησα ζημία σε σύγκριση με το Χριστό…για τον οποίο τα απαρνήθηκα όλα. Και πραγματικά τα θεωρώ ότι είναι σκουπίδια για πέταμα προκειμένου να κερδίσω το Χριστό και να βρεθώ ενωμένος μαζί του..» (Φιλιππησίους 3:7-9)
Ο Γερμανός πρίγκηπας Nicolas Ludwig Zinzendorf (1700-1760) ήταν φοιτητής στο Πανεπιστήμιο του Halle όταν αποφάσισε ν’ αφιερώσει τη ζωή του και τα πλούτη του στο Θεό και στο έργο Του. Μια μέρα πήγε να επισκεφτεί μια πινακοθήκη, όπου την προσοχή του την έλκυσε ένας πίνακας που παρουσίαζε το σταυρικό θάνατο του Χριστού. Κάτω από τον πίνακα διάβασε τη φράση: «Να τι έκανα για σένα, εσύ τι έκανες για μένα;». Αυτό ήταν που τον έκανε να καταλάβει ότι η ζωή του ανήκε στο Θεό κι έπρεπε να την επενδύσει για το σκοπό Του. Μετά την αποφοίτησή του απ’ το Πανεπιστήμιο, οδήγησε εκατοντάδες νέους στην ιεραποστολή και ήταν το όργανο που χρησιμοποίησε ο Θεός για να ιδρυθεί μια τεράστια ιεραποστολική κίνηση το 16ο αιώνα που έστειλε κάπου 3.000 ιεραποστόλους σε πολλά μέρη της γης! Δεν μπορούμε να γίνουμε όλοι σαν αυτόν τον νέο, αλλά μας καλεί όλους ο Θεός να Τον υπηρετήσουμε με κάποιον τρόπο. Εκείνος μας κάνει ικανούς και μας έχει δώσει μερικά ιδιαίτερα χαρίσματα που είναι μοναδικά. Αυτά πρέπει να επενδύσουμε στην υπηρεσία Του και να μην τα σπαταλήσουμε άδικα.
(Εκδόσεις «Ο Λόγος»)