140. Τί φρονούν περί του λόγου του Θεού οι Προτεστάντες;
Δεν υπάρχει ενιαία τοποθέτηση της προτεσταντικής θεολογίας πάνω στο θέμα αυτό. Το βέβαιο είναι ότι εκτιμούν υπέρμετρα το λόγο του Θεού ως μέσο παροχής της θείας χάριτος, τον οποίο τοποθετούν πιο πάνω από εξωτερικές τελετές, σύμφωνα με το γενικότερο εκκλησιολογικό πνεύμα τους και με την περί αόρατης και πνευματικής Εκκλησίας διδασκαλία τους. Το πνεύμα αυτό καθρεφτίζεται και στους οίκους λατρείας τους, οι οποίοι είναι περισσότερο αίθουσες διδασκαλίας παρά θυσιαστήρια. Είναι ευνόητο ότι στον κύκλο των ιδεών αυτών το κύριο αξίωμα του Χριστού είναι το προφητικό. Ως προς τον γραπτό θείο λόγο, την Αγία Γραφή, οι Προτεστάντες τόσο πολύ την εκτιμούν, ώστε φθάνουν στο σημείο να δέχονται μυστική ένωση του Αγίου Πνεύματος με το γράμμα της Γραφής, η οποία πρέπει να λατρεύεται, με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο οι Ορθόδοξοι και οι Ρωμαιοκαθολικοί λατρεύουν το σώμα του Κυρίου στην ευχαριστία.
Ότι εδώ έχουμε ακρότητες και υπερβολές, δεν είναι δύσκολο να κατανοηθεί στην προτεσταντική αυτή εκκλησιολογική πνευματοκρατία.
(Ανδρέου Θεοδώρου «Απαντήσεις σε ερωτήματα συμβολικά», εκδόσεις Αποστολική Διακονία, σελ. 206)