"Η ενεργητικότητα του Γέροντα"
Μερικές φορές μας προκαλούσε έκπληξη το πλάτος των ενδιαφερόντων του.
Ένα καλοκαιριάτικο απόγευμα βιαζόμαστε να φύγουμε. Του είπα το λόγο.
Θα πηγαίναμε να παρακολουθήσουμε μια συναυλία στο Ηρώδειο.
Το ανέφερα έτσι σχεδόν επίτηδες, για να δώ τις αντιδράσεις του.
Έμεινα κατάπληκτος, όταν και το μουσουργό ήξερε και τον ερμηνευτή
και μου μίλησε με πολύ εύστοχες παρατηρήσεις. Ο παππούλης της Β' Δημοτικού!
Ρώτησα επίσης αυτούς που πήγαιναν παλαιότερα από εμένα και ήξεραν περισσότερες
λεπτομέρειες για τον Γέροντα, τί χρειαζόταν εκεί η κεραία.
Κι έμαθα ότι ο Γέροντας κάποτε καταγινότανε με την κατασκευή κάποιου
είδους δέκτη με γαληνίτη. Του άρεσε εκτός από την καλλιέργεια της γης
- που άλλωστε ή ήδη μεγάλη ηλικία του και η ευαίσθητη υγεία του δεν του επέτρεπαν να ασχολείται -
να καταπιάνεται με τα τεχνικά. Θυμάμαι ακόμη της δικής του έμπνευσης ξυλόσομπα,
που μας μάζευε τις χειμωνιάτικες μέρες μετά την εκκλησία κι' αρχίζαμε
ατέρμονες συζητήσεις περιμένοντας την ώρα να δει έναν έναν ο Γέροντας,
ενώ η κυρία Χαρίκλεια (η σημερινή Γερόντισσα Πορφυρία), αδελφή του Γέροντα,
μας φρόντιζε με καφέ και κάθε άλλο κέρασμα. Μαζευόντουσαν εκεί αδελφωμένοι θεολόγοι και κληρικοί,
Έλληνες και Σέρβοι, δικαστές, φιλόσοφοι, γιατροί, παιδαγωγοί, καθηγητές, φοιτητές και είχε μια
ζεστασιά η συντροφιά, που και να έσβηνε η σόμπα δε θα το νιώθαμε.
[Ί 238]
(Ανθολόγιο Συμβουλών, Άγιος Πορφύριος, εκδ. Ι. Μονή Μεταμορφώσεως, Μήλεσι, σελ.184-185)