Κεφάλαια του Ευαγρίου
Στο περίφημο έργο του ασκητού Ευαγρίου «Τα ΡΝΓ΄κεφάλαια περί προσευχής» περιγράφονται και οι εξής περιπτώσεις:
Μόλις ύψωνε ένας άγιος ερημίτης τα χέρια για να προσευχηθή, τόσο πολύ αντιδρούσε ο διάβολος, που μετασχηματιζόταν σε λιοντάρι! Στηριζόταν στα πισινά πόδια και βύθιζε τα νύχια των μπροστινών στο σώμα του ερημίτη, για να τον αναγκάση με τον φόβο και τον πόνο να σταματήση την προσευχή.
Ο αγωνιστής όμως του Χριστού, ποτέ δεν κατέβασε τα χέρια, πριν τελειώση την καθορισμένη προσευχή του.
Παρόμοιο συνέβη κάποτε και στον αββά Ιωάννη, τον λεγόμενο Κολοβό.
Ο διάβολος με τη μορφή τεραστίου φιδιού τυλίχτηκε πάνω του, δάγκωνε τις σάρκες του και ξεφυσούσε στο στόμα του, κατά τη διάρκεια μιας προσευχής του.
Παρά ταύτα, ο ανδρείος ησυχαστής δεν χωρίστηκε από τη γλυκύτατη ένωση του με τον Θεό.
Ένας άλλος πάλι, καθώς προσευχόταν, δαγκώθηκε από οχιά! Δεν κατέβασε όμως τα χέρια από τη στάση της ικεσίας, μέχρις ότου τελείωσε τη συνηθισμένη προσευχή του.
Αλλά και με τη θεία βοήθεια, το δηλητήριο της οχιάς δεν ενήργησε στον αδελφό, που αγάπησε τον Κύριο περισσότερο από τον εαυτό του.
Πολλοί δαίμονες παρουσιάστηκαν σ’ έναν ερημίτη που προσευχόταν. Τον άρπαξαν και τον πετούσαν στον αέρα σαν μπάλλα, ενώ άλλοι τον δέχονταν σε μια απλωμένη ψάθα.
Η φοβερή αυτή ταλαιπωρία διήρκεσε δύο εβδομάδες! Δεν κατόρθωσαν όμως οι δαίμονες ν’ αποσπάσουν τον νου του από τον Θεό, με τον οποίο ήταν ενωμένος με θερμή προσευχή.
Εντελώς αντίθετα με τα προηγούμενα, δύο άγιοι άγγελοι εμφανίστηκαν σ’ έναν ασκητή που βάδιζε στην έρημο προσευχόμενος. Τον έβαλαν στη μέση και προχωρούσαν μαζί του.
Ο όσιος, καίτοι είχε αγγέλους δεξιά και αριστερά του, δεν θέλησε να τους μιλήση, για να μη διακόψη τη μυστική επαφή του με τον Θεό. Προφανώς σκέφθηκε τα λόγια του αποστόλου : « Ούτε άγγελοι ούτε αρχαί ούτε δυνάμεις, δυνήσονται ημάς χωρίσαι από της αγάπης του Χριστού».
( Κεφάλαια προσευχής)
(Χαρίσματα και Χαρισματούχοι, Ι. Μονή Παρακλήτου, τόμος Γ΄, σελ.209-210)