" Εργασία ονόμαζε τη νοερή προσευχή "
Μα εκείνο που φυσικά τον έκανε να λάμπει με παιδιάστικη χαρά, ήταν να μιλάει για τη νοερή προσευχή. Με την καθαρή, λίγο αδύναμη, φωνή του και με χαριτωμένες κινήσεις του χεριού, έλεγε αργά μιά μιά τις λέξεις : " Κύριε ημών Ιησού Χριστέ, ελέησόν με". Και προσέθεσε κάποτε σε μιά τέτοια συζήτηση :
" Εμένα μου έδωσε τη χάρη Θεός ν' ασχοληθώ πολύ με αυτή την εργασία ". " Εργασία " ονόμαζε την άσκησή του την καρδιακή προσευχή. " Αυτή η εργασία είναι πολύ χρήσιμη για όλους τους πιστούς. Καθαρίζει την ψυχή και κρατάει το νου ". Στις περισσότερες συζητήσεις κάτι θα έλεγε για την ευχή. Αργότερα, όταν είχε πρόχειρα εγκαταβιώσει στο Μήλεσι του Ωρωπού (πριν ακόμη ανεγερθούν τα κτίρια του Ησυχαστηρίου), ονειρευότανε τη δημιουργία ενός χώρου κατάλληλου, που θα αφιερωνότανε στην
" εργασία " αυτή.
[Ί 239]
(Ανθολόγιο Συμβουλών, Άγιος Πορφύριος, εκδ. Ι. Μονή Μεταμορφώσεως, Μήλεσι, σελ.387-388)