«Ο νόμος του Κυρίου είναι τέλειος. Ανανεώνει τη ζωή. Η μαρτυρία του αληθινή, σοφό κάνει τον άσοφο… οι εντολές του καθαρές, φωτίζουν τη διάνοια…» (Ψαλμός 19:8-15)
Κάποτε σε μια τρομερή θύελλα βυθίστηκε ένα πλοίο στις ακτές της Αγγλίας. Απ’ όλο το πλήρωμα μόνο ένας ναύτης σώθηκε χρησιμοποιώντας ένα κομμάτι σανίδι. Όταν έφτασε στην ακτή, έπεσε λιπόθυμος. Τον είδαν μερικοί κι έτρεξαν να τον βοηθήσουν. Όταν τον πλησίασαν είδαν πως στη μέση του υπήρχε ένα μικρό δέμα σφιχτά δεμένο με μια ζώνη. Το άνοιξαν και με έκπληξη είδαν πως δεν ήταν ούτε χρήματα, ούτε κοσμήματα, ούτε άλλος πολύτιμος θησαυρός, αλλά μία Αγία Γραφή. Στην πρώτη σελίδα υπήρχε μια χειρόγραφη προσευχή του πατέρα του, που παρακαλούσε το Θεό να οδηγήσει το γιό του σε μετάνοια και σωτηρία και να τον προστατεύει. Μια προσευχή που είχε εισακουστεί. Αυτήν την Αγία Γραφή θέλησε να σώσει ο ναύτης ως τον πολυτιμότερο θησαυρό του! Έχεις εσύ αυτόν το θησαυρό; Τον μελετάς; Τον τηρείς;
(Σ.Α.Ι.)
«Οι ηλικιωμένοι δεν είναι πάντα και σοφοί, ούτε κι οι γέροντες ξέρουνε πάντα το σωστό ποιο είναι» (Ιώβ 32:9)
«Από τους γέροντες έγινα συνετότερος, γιατί τις εντολές σου τις τηρώ» (Ψαλμός 119:100)
Ένα παιδί βγήκε στην εξοχή κι εκεί μέσα στην όμορφη φύση άρχισε να προσεύχεται. Το είδε ένας κύριος και του λέει: «Παιδί μου θα σου δώσω 100 ευρώ αν μου δείξεις που είναι ο Θεός». Ο μικρός τον κοίταξε απορημένος και του λέει: «Εγώ, κύριε, θα σου δώσω διακόσια ευρώ, αν εσύ μου δείξεις που δεν είναι ο Θεός»!
Είναι σαν την ιστορία που βρίσκουμε στο κατά Ματθαίο Ευαγγέλιο 21:12-17. Όταν οι αρχιερείς και οι νομοδιδάσκαλοι άκουσαν τα παιδιά μέσα στο ναό να λένε: «Ψάλτε ύμνο στο Γιο του Δαβίδ», ύστερα από τα αξιοθαύμαστα που έκανε ο Χριστός, αγανάκτησαν και Του είπαν: «Ακούς τι λένε αυτοί;». Κι ο Ιησούς τους απάντησε: «Ποτέ σας δε διαβάσατε οτι: Από στόμα νηπίων και βρεφών, που ακόμα θηλάζουν, συνέθεσες τέλειο ύμνο;». Πόσο δίκαιο έχει ο Λόγος του Θεού, όταν λέει: «Ενώ διέκριναν το Θεό, δεν τον δόξασαν… Κι ενώ ισχυρίζονται ότι είναι σοφοί, έχουν ξεμωραθεί» (Ρωμαίους 1:21-22). «…Έλεγα μέσα μου πως θα μιλούσε η ηλικία και πως σοφία θα δίδασκαν τα χρόνια τα πολλά. Μα ό,τι κάνει συνετό τον άνθρωπο είναι το πνεύμα…» (Ιωβ 32:7-8).
(Σ.Α.Ι.)
(Εκδόσεις «Ο Λόγος»)