ΈΝΑΣ αδελφός εξομολογήθηκε στον Αββά Σισώη:
- Έπεσα, Πάτερ. Τί να κανω τώρα;
- Σήκω, του είπε με την χαρακτηριστική του απλότητα ο Άγιος Γέροντας.
- Σηκώθηκα, Αββά, μα πάλι έπεσα στην καταραμένη αμαρτία, ομολόγησε με θλίψη ο αδελφός.
- Και τί σε εμποδίζει να ξανασηκωθείς;
- Ως πότε; ρώτησε ο αδελφός.
- Εως ότου σε βρει ο θάνατος ή στην πτώση ή στην έγερση. Δεν είναι γραμμένο “όπου ευρώ σε, εκεί και κρινώ σε»; εξήγησε ο Γέροντας. Μόνο εύχου στον Θεό να βρεθείς την τελευταία σου στιγμή σηκωμένος με την αγία μετάνοια.
ΈΝΑΣ νέος μοναχός εξομολογήθηκε σ’ έναν από τους Πατέρες πως οι λογισμοί του τον πολεμούσαν να γυρίσει πίσω στον κόσμο.
- Άσκοπα μένω στην έρημο, Αββά. Τίποτε δεν κάνω και σίγουρα δεν θα σωθώ.
- Κι αν ακόμη, παιδί μου, του αποκρίθηκε ο σοφός Γέροντας, δεν προφθάσουμε να μπούμε στην γη της επαγγελίας, είναι πιο συμφέρον για μας ν’ αφήσουμε τα κόκκαλά μας στην έρημο παρά να γυρίσουμε πίσω στην σκλαβιά της Αιγύπτου.
(Γεροντικό, Σταλαγματιές απο την Πατερική Σοφία, Θεοδώρας Χαμπάκη, Εκδόσεις Ορθοδόξου
Χριστιανικής αδελφότητας "ΑΓΙΑ ΛΥΔΙΑ", σελ. 178-179)