123. «Ανεύρον (οι ποιμένες) την τε Μαριάμ και τον Ιωσήφ και το βρέφος» (Λουκ. β' 16).

Εδώ έχομε μια έγκυρη (θεόπνευστη) μορτυρία για την ιεράρχησι της Αγίας Οικογενείας: Πρώτη έρχεται η Μαριάμ, έπειτα ο Ιωσήφ και στη θέσι του παιδιού το Βρέφος Ιησούς. Στις συνηθισμένες περιπτώσεις, πρώτος στην οικογένεια έρχεται ο άνδρας κι ακολουθεί η γυναίκα. Εδώ πρώτη έρχεται η Θεοτόκος. Όπως συμβαίνει στις κληρονομικές δυναστείες, όταν στον θρόνο ανεβαίνει γυναίκα - Βασίλισσα. Στις περιπτώσεις αυτές, ο άνδρας της βασίλισσας γίνεται βασιλικός σύζυγος και όχι βασιλεύς και γι΄ αυτό στην ιεραρχία της βασιλικής οικογένειας έρχεται δεύτερος.
Η Θεοτόκος ήταν φυσική απόγονος βασιλικού γένους, «εξ οίκου Δαβίδ» (Λουκ. 27) . Με την γέννησι του Βασιλέως του Ουρανού και της Γής αναδεικνύεται μητέρα του Βασιλέως Χριστού, Βασιλομήτωρ.
Η Θεοτόκος σαν Μητέρα του Βασιλέως ήταν πρώτη μέσα στην οικογένεια. Το πρωτείο αυτό της τιμής της το έδωσε ο Υιός και Θεός της, μετά δε την ένδοξο Μετάστασί της ο Κύριος πρόσφερε στην Παναγία Μητέρα του την πρώτη θέσι μέσα στην Εκκλησία και τον πρώτο θρόνο «εκ δεξιών του». «Παρέστη η βασίλισσα εκ δεξιών σου»!
Τριάντα ολόκληρα χρόνια η Θεοτόκος ήταν βασίλισσα του οίκου της! Τριάντα χρόνια διακονούσε, έτρεφε και ανέτρεφε τον αυξανόμενον «σοφία και ηλικία και χάριτι παρά θεώ και ανθρώποις» (Λουκ. β 52) Βασιλέα Χριστόν. «Η Παρθένος Μαρία υπήρξεν ασφαλώς η κατ’ εξοχήν «οίκουρός» (=νοικοκυρά, Τιτ. β' 5). Εκεί, εις την έργασίαν την σπιτικήν, εις τα έργα της νοικοκυράς ο Ιησούς είδε πώς εζύμωνε η Παναγία Μητέρα του το αλεύρι με το προζύμι και έκαμνε ωραίο και εύγευστο ψωμί. Εκεί είδε να μπαλώνη η Υπεραγία τα παληά ρούχα χωρίς να χρησιμοποιή καινούργιο ύφασμα, διότι αυτό θα κατέστρεφε τελείως το εφθαρμένον ένδυμα. Δεν είναι απίθανον μέσα εις το σπίτι του να είδε την Πάναγνον με το λυχνάρι να ψάχνη να εύρη την χαμένη δραχμή... Μόνη της εφρόντιζε τον Ιησούν δι’ όλα. Τον έλουζε και τον ετύλισσε με μαλακά ρουχαλάκια. Και χωρίς άλλο θα του έψελνε γλυκά ύμνους ιερούς, δια να κοιμηθή. Και την νύχτα, κατά τον ποιητήν, εσηκώνετο «κι αγάλια ενυχτοπερπατούσε και έσκυβε την ανάσα του ν’ ακούση» ή του ετοίμαζε εις την φωτιά γάλα ή χαμομήλι» (X, 116 εξ.) .
Ό,τι κι αν λέγεται, η γυναίκα είναι η βασίλισσα του σπιτιού! Απ’ εκεί γυναίκα - μητέρα μπορεί να επηρεάζη την κοινωνική ζωή και να κυβερνάη τις τύχες του κόσμου, αναδεικνύοντας ωλοκληρωμένους ανθρώπους. Οι σύγχρονες γυναίκες αμφισβητούν την άποψι αυτή. Γι’ αυτό εγκατέλειψαν το σπίτι και βγήκαν στον κοινωνικό στίβο. Το αποτέλεσμα: οι δρόμοι γέμισαν γυναίκες. Από την κοινωνία όμως και τον κόσμο χάθηκαν οι αληθινοί ηγέτες.
Εις σε καυχώμεθα και εις σε κατοφεύγωμεν, αγνή Αειπάρθενε.

(Μητροπολίτου Αχελώου Ευθυμίου Στυλίου, Η Πρώτη, εκδ. Γρηγόρη, σελ. 153-154)