"Ψυχαί δικαίων εν χειρί Θεού, και ου μή άψηται αυτών θάνατος"
Μια μέρα ο Γέροντας μου είπε:-Να ξέρεις παιδί μου, ήθελα να σου μιλήσω
για την υγεία του πατέρα σου. Γνωρίζεις σε ποιά κατάσταση ευρίσκεται;
Η κατάστασή του είναι περισσότερο από επικίνδυνη! Θέλει ο Θεός και ζεί!
Αυτός τον κρατά στη ζωή. Η ζωή του κρέμεται από μιά λεπτή κλωστούλα
που είναι έτοιμη να κοπεί. Αυτό μπορεί να γίνει ανά πάσα στιγμή.
Ακόμη και σήμερα. Και εαν δεν γίνει σήμερα μπορεί να γίνει σε λίγες μέρες.
Όταν θελήσει ο Κύριος να τον καλέσει κοντά Του. Γιατί τον αγαπάει πολύ.
Είναι άγιος άνθρωπος και δε θέλει να τον βλέπει να υποφέρει τόσο πολύ.
Και ο πατέρας σου υποφέρει τρομερά!
Μην κοιτάς που δεν σας το λέει. Δε θέλει να σας στεναχωρήσει. Αυτός είναι ο λόγος.
Στεναχωρήθηκες πολύ. Το βλέπω. Όμως, εμείς οι Χριστιανοί δεν πρέπει
να στεναχωρούμεθα, ούτε πρέπει να μας τρομάζει ο θάνατος.
Γιατί τί νομίζεις ότι είναι ο θάνατος; Θάνατος είναι το μέσον,
είναι η πόρτα που περνάμε στην αιωνιότητα! Αυτός είναι ο θάνατος.
Και από την πόρτα αυτή θα περάσουμε όλοι. Αυτο είναι το μόνο βέβαιο.
Αρκεί να είμαστε προετοιμασμένοι. Οπότε κατά την ημέρα της Κρίσεως θα βρεθούμε
στα δεξιά του Χριστού μας. Εκεί θα ανταμώσουμε όλοι και θα απολαύσουμε
τα αγαθά του Παραδείσου. Εδώ δεν ήρθαμε για να μείνουμε αιώνια.
Ήρθαμε να δοκιμαστούμε και να φύγουμε για την αιώνια ζωή.
Μη θλίβεσαι, λοιπόν, για κάτι που είναι προδιαγεγραμμένο. Αυτό το γνωρίζουμε όλοι.
Και το περιμένουμε. Ανεξάρτητα εάν μερικοί δεν θέλουν να το συνειδητοποιήσουν
και λένε εδώ είναι η Κόλαση, εδώ και ο Παράδεισος. Αμ, δεν είναι έτσι.
Και το ξέρουν και οι ίδιοι που το λένε. Και κατά βάθος δεν το πιστεύουν ούτε οι ίδιοι.
Όταν, όμως, δεν θα έλθουν αντιμέτωποι με το θάνατο, τότε ποιός θα τους σώσει;
Δεν έχεις ακούσει στον πρώτο κίνδυνο που συναντούν, ακόμη και εκείνοι πού είναι,
ή ισχυρίζονται ότι είναι, άπιστοι, ποιόν καλούν σε βοήθεια; Δε φωνάζουν, Θεέ μου!
Παναγία μου! ή κάποιον Άγιο που θεωρούν προστάτης τους;
Τώρα, θα μου πείς, γιατί σου το είπα. Ε, να ευλογημένε, σε ξέρω πόσο ευαίσθητος
είσαι και θέλησα να σε προετοιμάσω...
Πήγαινε τώρα στο καλό και εγώ θα κάνω προσευχή για να σε ενισχύσει ο Κύριος.
Και κοίταξε. Μην πεις τίποτα στον πατέρα σου, ούτε σε κανέναν άλλον από τους δικούς σου.
Γιατί είσθε όλοι, που να σας πάρει η ευχή, υπερευαίσθητοι... [Κ 65π.]

(Ανθολόγιο Συμβουλών, Άγιος Πορφύριος, εκδ. Ι. Μονή Μεταμορφώσεως, Μήλεσι, σελ.196-197)