410. Τι θεία, τι αγία συντροφιά βρίσκει ο χριστιανός στον ναό, τριγυρισμένος από εικόνες Αγγέλων και Αγίων! Είναι και αυτός μέλος της ίδιας Εκκλησίας, στην οποία ανήκουν αυτά τα μακάρια πνεύματα. Και από το σύνδεσμο του μαζί τους, τι κέντρισμα παίρνει για να αλλάξη ζωή και να ποθή φλογερά τον Παράδεισο!
411. Ο Αρχέκακος αιχμαλωτίζει και κυριεύει τον άνθρωπο σ’ αυτόν τον κόσμο, εξογκώνοντας τις πνευματικές και σωματικές του ανάγκες. Τον κάνει να ρέπη υπέρμετρα στο φαγητό και στο ποτό, να εντυπωσιάζεται από τα πολυτελή ρούχα, να λαχταρά για κάθε άλλη υλική απόλαυσι, να διψά για τιμές και φήμη. Όλα αυτά, στη ρίζα τους, είναι τοποθετημένα από τον Θεό σαν επιθυμία της χαράς που ο Θεός δίνει. Ο Διάβολος όμως τα διαστρέφει, τα οδηγεί στα άκρα και έτσι φθείρει την ψυχή και το σώμα. Απομακρύνει τον άνθρωπο από τον θείο του προορισμό, ρίχνοντάς τον στον βούρκο της πολλαπλής ακολασίας. Χάνουμε έτσι την αγνότητα, την ανιδιοτέλεια, την αγαθότητα, την πραότητα, την ταπεινωσύνη, την πίστι, την ελπίδα και την αγάπη. Όλα όσα είναι δηλαδή αναγκαία για τη σωτηρία μας.
(Η εν Χριστώ ζωή μου - Αγ. Ιωάννου της Κροστάνδης, εκδόσεις Παπαδημητρίου, σελ. 176-177)