«Εν τούτοις όμως, για ν’ αποδείξει (ο Συμεών) ότι είναι αθώος κάθε κατηγορίας και να ξεσκεπάσει όλη την αιτία της εξορίας του, όχι μόνο στους επισκέπτες του, αλλά και στους μακρινούς, τους τωρινούς και τους μεταγενεστέρους ανθρώπους, συντάσσει βιβλιάριο σχετικά με τις περιπέτειές του και το στέλνει μαζί με γράμμα στον πατριάρχη Σέργιο, γραμμένο με απλές και αφελείς λέξεις, και σ’ αυτό διακηρύσσει τρανώς την πίστη του και τις πεποιθήσεις του. Αφού λοιπόν έγραψε αυτά, τα αποστέλλει στον πατρίκιο Γενέσιο και στους άλλους άρχοντες, των οποίων ήταν διδάσκαλος ευσεβείας, για να τα προσκομίσουν στον πατριάρχη και τους αρχιερείς της Εκκλησίας. Οι διακεκριμένοι λοιπόν άρχοντες ανέβηκαν μαζί, συνάντησαν τον πατριάρχη πρώτα, άνοιξαν συζήτηση περί της εξορίας του αγίου και γέμισαν την ψυχή του με δέος δεικνύοντας το παράνομο της ενεργείας· έπειτα του παραδίδουν το βιβλιάριο και την επιστολή. Αυτός δε, παρατηρώντας ότι αυτοί που είχαν έλθει ήσαν πολλοί και επιφανείς και υπολογίζοντας την δύναμή τους, φοβήθηκε μήπως η υπόθεση φθάσει και μέχρι του βασιλέως και αποβεί σε σοβαρή κατάκρισή του· παραγγέλλει λοιπόν ν’ αναγνωσθούν αυτά ενώπιον της συνόδου. Καθώς δε αναγινώσκονταν και οι μητροπολίτες άκουγαν με προσοχή, πολλοί από αυτούς κατέκριναν με στεναγμούς τον αυτουργό των πραγμάτων αυτών σύγκελλο (τον μητροπολίτη συκοφάντη), πολλοί δε υπεστήριξαν το φρόνημα του αγίου και την καθαρότητα του βίου του» (τ. 19Α, σελ. 211-213).
(ΕΠΕ, ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ, Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου)
(Η συλλογή των κειμένων έγινε από τον π. Νικόλαο Πουλάδα)