434. Ποτέ ας μην ξεχνάμε, ότι όλοι είμαστε ένα σώμα και ότι πρέπει ο ένας να κεντρίζη τον άλλο προς την αγάπη και τα καλά έργα. Ιδιαίτερα εμείς οι ποιμένες οφείλουμε να έχουμε υπ’όψι μας αυτό και να το εφαρμόζουμε. Ναι, πρέπει να έχουμε υπ’ όψι μας, ότι, αν η δική μας ψυχή είναι ειρηνική, αν εμείς πρώτοι είμαστε στερεοί στην πίστι και την ευσέβεια, τότε και το ποίμνιό μας θα είναι πιο στερεωμένο, πιο ειρηνικό, θα έχη πιο αγνή ζωή. Αν η κεφαλή είναι φωτεινή, θα είναι και τα μέλη φωτεινά. Αν όμως οι ψυχές μας είναι σκοτεινιασμένες από τα πάθη, η σκιά θα πέση και στο σώμα της Εκκλησίας, στο ποίμνιό μας. Γιατί υπάρχει στενή συνάφεια ανάμεσα στην κεφαλή και στα μέλη, ανάμεσα στον ποιμένα και στους πιστούς του. Γι’ αυτό ο Κύριος λέγει: «Λαμψάτω τό φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τά καλά ἔργα καί δοξάσωσι τόν πατέρα ὑμῶν τόν ἐν τοῖς οὐρανοῖς» (Ματθ. ε’ 16). «ἐὰν δὲ ὁ ὀφθαλμός σου πονηρὸς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου σκοτεινὸν ἔσται. Εἰ οὖν τὸ φῶς τὸ ἐν σοὶ σκότος ἐστί, τὸ σκότος πόσον;;» (Ματθ. στ’ 23).
435. Αν δεν ήσαν ο Κύριός μας και η Παναγία Μητέρα του, αν δεν ήσαν οι Φύλακες Άγγελοι και οι Άγιοι, ο Διάβολος και οι δαίμονες θα έκλειναν τα χείλη όλων μας και δεν θα μας άφηναν να υμνούμε το όνομα του Κυρίου. Και αυτό θα συνέβαινε, γιατί έτσι ενεργούν πάντοτε τα πονηρά πνεύματα και, κάποτε, το επιτυγχάνουν, για ωρισμένους από μας. Ο Διάβολος ενδιαφέρεται να στομώνη τη θεία λατρεία.
(Η εν Χριστώ ζωή μου - Αγ. Ιωάννου της Κροστάνδης, εκδόσεις Παπαδημητρίου, σελ. 186-187)