"Ο αγώνας για τον αγιασμό πρέπει ν' αρχίσει με το κόψιμο του τσιγάρου"
Είχα φθάσει ένα πρωινό, με τη συντροφιά μου, στην αυλή του Γέροντα.
Σε κάποια απόσταση διέκρινα ένα γνωστό μου, αρκετά ζηλωτή
και αυστηρό χριστιανό. Τον πλησίασα, χάρηκε που με είδε ξαφνικά
μπροστά του, είπαμε διάφορα για το Γέροντα, οπότε κάποια στιγμή
τον ακούω να μου λέει: Έρχονται καί κάτι άνθρωποι στο Γέροντα
τελείως άσχετοι και τον ταλαιπωρούν αδίκως. Να, κοίταξε εκεί,
εκείνη την κυρία, που καπνίζει χωρίς ντροπή.
Απορώ, πώς τη δέχεται ο Γέροντας. Εγώ δαγκώθηκα.
Η κυρία ήταν της συντροφιάς μου κι ο γνωστός μου το αγνοούσε.
Προτίμησα να σιωπήσω, για να μην τον φέρω σε δύσκολη θέση.
Δε σιώπησε όμως ο Γέροντας. Όταν ήρθε η σειρά του και μπήκε,
πριν από μένα, στο κελί του, οι πρώτες λέξεις που άκουσε από το στόμα του,
ήταν: "Ξέρεις, εγώ δεν είμαι αυστηρός, όπως εσύ".
Η κυρία όταν βγήκε από το κελί του Γέροντα μας απεκάλυψε ότι της είπε,
ανακεφαλαιώνοντας τις συμβουλές του: "Ο αγώνας για τον αγιασμό σου
πρέπει ν' αρχίσει με το κόψιμο του τσιγάρου".
Ο Γέροντας βρήκε κατάλληλο φάρμακο και για τους δύο, επικρίνοντα και επικρινόμενη.
[Γ 101π.]
Βλ. και "Ιερέας" [ Ί. 293π.], [Γ 297]
(Ανθολόγιο Συμβουλών, Άγιος Πορφύριος, εκδ. Ι. Μονή Μεταμορφώσεως, Μήλεσι, σελ.230-231)