Δεν έχεις πίστη, όταν πιστεύοντας
ρωτάς την κρίση και τη γνώμη.
Δεν έχεις πίστη, όταν την πίστη σου
στο λογικό έχεις θεμελιώσει.
Πίστη έχεις, όταν κάθε σου όνειρο
το ανάφτεις στο βωμό της τάμα.
Κι αν κάποιο τάμα σου είναι αδύνατο,
προσμένεις να γενεί το θαύμα.
(Γ. Δροσίνης)
*****
Ο Εκατόνταρχος του Ευαγγελίου διέσχισε τα πλήθη, που εκύκλωναν τον Ιησού, όχι με το ξίφος του Ρωμαίου αξιωματικού, αλλά με την επίδειξη ενός δίπτυχου. Στη μία πτυχή έγραφε: Πίστις! «Ουδέ εν τώ Ισραήλ τοσαύτην πίστιν εύρον», διεκήρυξε ο Ιησούς. Στην άλλη έγγραφε: Ταπείνωσις! «Ούκ ειμί ικανός ίνα μου υπό την στέγην εισέλθης», εδήλωσε ο ίδιος.
Ήταν το δίπτυχο διαβατήριο, με το οποίο διάβηκε ο Εκατόνταρχος τους αιώνες και υψώθηκε καίτοι εθνικός και ειδωλολάτρης σε υπόδειγμα χριστιανού.
*****
Για να δεις ή να ακούσεις το Θεό, δεν φτάνουν οι πέντε σου αισθήσεις. Χρειάζεται και κάποιος άλλος δέκτης. Κάποια άλλη αίσθηση. Και τα σαλιγκάρια διαθέτουν κεραίες. Δεν μπορούν όμως να πιάσουν κανένα ραδιοφωνικό μήνυμα ή να ακούσουν κάποιο κονσέρτο. Το ίδιο και συ, αν δεν διαθέτεις την κεραία της πίστεως.
*****
Τα θαύματα δεν έχουν καμία σημασία, αν δεν υπάρχει βαθιά αγάπη στο Χριστό και ταπεινοφροσύνη.
- Ποιο πράγμα ρωτά ένας πατήρ της Εκκλησίας- έκαμε τους Αγίους; Τα θαύματα; Όχι. Αλλά η αρετή.
Και μια άλλη μέρα, κηρύττοντας, είπε στο ακροατήριό του:
- Αν σας άφηναν να εκλέξετε ανάμεσα στην δυνατότητα να μεταβάλετε τα χόρτα των αγρών σε χρυσό και στην εξουσία να ποδοπατείτε το χρυσό σαν τα χόρτα, μη διστάσετε να διαλέξετε το δεύτερο.
*****
Ένας άθεος εξομολογείται:
«Είμαι άθεος εκ πεποιθήσεως. Έτυχε όμως προχθές βράδυ να ξενυχτήσω ακούγοντας ένα αηδόνι. Τι θεσπέσιο άκουσμα! Τι μουσική δεξιοτεχνία! Τι συναρπαστικές ακροβασίες πάνω στο πεντάγραμμο. Τι μαγεία τόνων και συνθέσεων. Τι μελωδική πληρότητα. Ομολογώ ότι εκείνο το βράδυ δέχτηκα τον πιο ισχυρό κλονισμό στις αθεϊστικές μου πεποιθήσεις. Η αθεΐα μου υπέστη δεινή δοκιμασία».
*****
Στις Ηράκλειες στήλες, στο έσχατο -όπως πίστευαν τότε- άκρο του κόσμου, οι Ισπανοί βασιλείς είχαν χαράξει στους βράχους του Γιβραλτάρ: Pas plus ultra. (Δηλαδή: Τίποτε πιο πέρα).
Όταν όμως οι γενναίοι θαλασσοπόροι ανακάλυψαν την Αμερική, σβήστηκε το pas και έμεινε το plus ultra (πιο πέρα). Η πίστη σβήνει το «τίποτε» και αναγράφει: «πιο πέρα πορεία προς νέους κόσμους».
*****
Ο πιστός διακρίνει σε κάθε σημείο της φύσεως και σε κάθε λεπτομέρεια της ζωής του, τα δακτυλικά αποτυπώματα του Θεού.
«Πίστις εστίν, είπεν ο Παύλος, ελπιζομένων υπόστασις πράγματην έλεγχος ου βλεπομένων»
*****
Για να μην προδώσει τα μυστικά του λαβυρίνθου, τον φυλάκισε -λέει ο μύθος- τον Δαίδαλο, ο Μίνωας. Τον φυλάκισε τόσο σίγουρα, ώστε να μην μπορεί να φύγει από πουθενά. Εμπρός, πίσω, δεξιά, αριστερά ύψωσε τείχη ανυπέρβλητα. Ωστόσο, ο Δαίδαλος κατάφερε να του ξεφύγει, όταν ύψωσε τα μάτια του προς τα άνω. Προς τον ουρανό. Και φτερούγισε. Ο μόνος δρόμος απελευθέρωσης του ανθρώπου από την φυλακή του είναι η οδός του προς τα άνω. Το φτερούγισμα.
*****

(από το βιβλίο: "Στάχυα", τ. Β΄, Κωνσταντίνου Κούρκουλα)