182.«Μήτηρ και Παρθένος»
Η Θεοτόκος είναι λοιπόν η μόνη που συνδύασε ταυτόχρονα και τις δύο καταστάσεις της γυναικείας φύσεως, την παρθενία και την μητρότητα. Είναι η «λοχείαν και παρθενίαν ζευγνύσα».
Η Θεοτόκος είναι Παρθένος και Μητέρα, όπως και ο Ιησούς είναι Θεός και άνθρωπος. Αυτό φανερώνει, ότι η συμμετοχή της Θεοτόκου στο μυστήριο του Χριστού της εξασφάλισε μια πληρότητα υπάρξεως που ωλοκληρώθηκε ύστερα, κατά την Κοίμησι και Μετάστασί της.
Η Παρθένος και η Μητέρα έχουν διαφορετικά βιώματα και διαφορετική υπαρξιακή παρουσία μέσα στη ζωή. Η Παρθένος δεν έχει τα βιώματα και την παρουσία της Μητέρας και η Μητέρα, αντίστροφα, χάνει τα βιώματα της Παρθένου. Η μεταπτωτική ανθρώπινη φύσις χαρακτηρίζεται για έλλειψι πληρότητος και ολοκληρώσεως. Το ίδιο ισχύει και για τα δύο ανθρώπινα φύλα. Μετά την Πτώσι, και ο άνδρας και η γυναίκα είναι ανολοκλήρωτα μισά της ανθρωπίνης φύσεως. Στον άνδρα, λείπουν τα γυναικεία στοιχεία της ανθρωπίνης υπάρξεως και στη γυναίκα, τα ανδρικά. Το γυναικείο ψυχολογικό στοιχείο (anima) στον άνδρα και το ανδρικό ψυχολογικό στοιχείο (animus) στη γυναίκα δεν υπάρχουν παρά στο ασυνείδητο κάθε φύλου. Και η ένωσις των δύο φύλων στο Γάμο είναι ακόμη ατελής και μάλλον εικονική προτύπωσις της ολοκληρώσεως των, μετά την Κοινή Ανάστασι. Επομένως είναι γεγονός, ότι ολόκληρη η ανθρώπινη φύσις πάσχει από έλλειψι ολοκληρώσεως.
Η Θεοτόκος ήταν ο πρώτος άνθρωπος που απόκτησε ωλοκληρωμένη ύπαρξι. Το «πλήρωμα» της Θεοτόκου, η ανθρωπολογική της δηλαδή ολοκλήρωσις κορυφώθηκε με την πνευματική της ολοκλήρωσι μέσα στους κόλπους και την αγιοπνευματική ζωή της Εκκλησίας. Η Θεοτόκος, κατά την ώρα της Κοιμήσεως της, όπως θα δούμε, ήταν ο πλήρης και τέλειος άνθρωπος, η πρώτη ωλοκληρωμένη ύπαρξις που είχε φθάσει στο «μέτρον ηλικίας του πληρώματος (=της ολοκληρώσεως) του Χριστού» (Έφεσ. δ' 13).
Σημειωτέον, ότι ο Ιησούς υπήρξε το πρότυπο του τελείου και ωλοκληρωμένου ανθρώπου, πρώτο δε και τέλειο αντίγραφο του πρωτοτύπου ήταν η υπερτελεία και Υπεραγία Θεοτόκος, η Παρθένος και Μητέρα του.
«Αλλότριον των μητέρων η Παρθενία
και ξενόν ταις παρθένοις η παιδοποιία·
επί σοι Θεοτόκε αμφότερα ωκονομήθη.
Δι’ ο σε πάσαι αι φυλαί της γης
απαύστως μακαρίζομεν».
(Μητροπολίτου Αχελώου Ευθυμίου Στυλίου, Η Πρώτη, εκδ. Γρηγόρη)