"Θεολόγος είσαι; Να μας μιλήσεις"
Επείσθην και εγώ και, πράγματι, την επομένη Κυριακή,
(δε θυμούμαι τώρα ακριβώς την ημερομηνία, ήταν Σεπτέμβριος),
πήγα πρωί πρωί στον Άγιο Γεράσιμο. Ο Γέροντας βρισκόταν στην
Αγία Πρόθεση και έκανε και την προετοιμασία για τη Θεία Λειτουργία
στην Πρόθεση. Εγώ, επειδή συνήθιζα να πηγαίνω στο Ιερό, μπήκα στο Ιερό.
Ο Γέροντας ήταν αφοσιωμένος στην Αγία Πρόθεση.
Περίμενα κάποια στιγμή να τελειώσει, να τον χαιρετίσω, να του ασπασθώ
το χέρι και να έρθω σε μια πρώτη επαφή. Όντως, μετά από κάμποση ώρα,
όταν κάλυψε την Αγία Πρόθεση, στράφηκε προς το μέρος μου
και εγώ του έβαλα μετάνοια και του φίλησα το χέρι.
Ο Γέροντας με καλωσόρισε με τούτα τα λόγια:-Καλώς τονε,
Θεολόγος είσαι;- Ναι, Γέροντα. -Αφού βρέθηκες εδώ, να μας μιλήσεις.
-Άμα έχω την ευλογία σας...
Αφού συλλογίστηκα λίγο, γιατί δεν είχα σκεφτεί και την ευαγγελική
περικοπή, που θα ανεγινώσκετο εκείνη τη μέρα, του λέω:
-Γέροντα, αν είναι δυνατό να δω λίγο την ευαγγελική περικοπή,
αν και δεν πρέπει να γίνεται έτσι πρόχειρα το κήρυγμα.
Θα πρέπει κανείς να προετοιμάζεται, αλλά εφόσον εσείς το προτείνετε,
το δέχομαι. -Μου έδωσε πράγματι το Ευαγγέλιο, διάβασα την περικοπή
και μετά το τέλος, έρχεται ξανά και μου λέει: -Πού θα μιλήσεις;
Μετά την ανάγνωση του Ευαγγελίου ή στο κοινωνικό, πού έρχονται
οι περισσότεροι,
για να ωφελήσουμε περισσότερους ανθρώπους.
[Ί 155π.]
(Ανθολόγιο Συμβουλών, ΆγιοςΠορφύριος, εκδ. Ι. Μονή
Μεταμορφώσεως, Μήλεσι, σελ.236-237)