521. Όταν, οπουδήποτε –στο σπίτι σου, σ’ ένα πλοίο, ή στην εξοχή- αμφιβάλλης για την παρουσία του Θεού, βάλε στην καρδιά σου τους παρά κάτω λογισμούς, που διατρανώνουν την αλήθεια ότι ο Θεός είναι πανταχού παρών. «Ο Θεός είναι Παντοκράτωρ. Εξουσιάζει δηλαδή και κρατεί στην παλάμη του τα πάντα, ανάμεσά τους και εμένα τον ίδιο. Όλα τα περιβάλλει με τη δύναμί του, σε όλα είναι παρών. Εξουσιάζει και κρατεί τον αέρα που αναπνέω, τη γη όπου πατώ, το σύμπαν μέσα στο οποίο βρίσκομαι. Είναι εδώ και παντού αλλού». Αν τα σκεφθής αυτά με θερμή καρδιά, θα δης ότι η πίστις σου θα αναγεννηθή, θα ειρηνεύσης και αυτή η ίδια η αλλαγή θα χρησιμεύση σαν επί πλέον απόδειξις της πανταχού παρουσίας του Κυρίου. Δόξα σοι, Πάτερ Παντοκράτωρ!
522. Προσεύχεσαι; Κάθεσαι; Βαδίζεις; Έχεις πλαγιάσει; Συλλογίζεσαι; Χαίρεις; Θλίβεσαι; Είσαι καλά; Είσαι άρρωστος; Είσαι στο σπίτι σου, στην εξοχή, στη θάλασσα; Όπου και αν βρίσκεσαι, ό,τι και αν κάνης, μένε απολύτως βέβαιος ότι ο Θεός σε βλέπει από έξω και από μέσα, με όλους τους λογισμούς σου, με όλες τις επιθυμίες σου, με όλα σου τα έργα, σε όποια κατάστασι και αν είσαι, σε κάθε στιγμή της ζωής σου. Γι’ αυτό η ελληνική γλώσσα τον λέγει Θεό, γιατί βλέπει (θεάται) τα πάντα.
(Η εν Χριστώ ζωή μου - Αγ. Ιωάννου της Κροστάνδης, εκδόσεις Παπαδημητρίου, σελ. 216-217)