Εορτή
ασχημοσύνες ή ελεημοσύνες
Είναι καιρός για εντονώτερες προσευχές, όχι για μέθη. Φυσικά πάντοτε, αλλά περισσότερο στις γιορτές. Γι’ αυτό θεσπίστηκε η γιορτή, όχι για να ακολασταίνουμε, όχι για να συσσωρεύουμε αμαρτήματα, αλλά για να εξαλείφουμε και όσα ήδη έχουμε... Να καλέσης σε γεύμα το Χριστό. Να Του δώσης από τα δικά σου, ή μάλλον από τα δικά Του. Κάτι τέτοιο παρέχει απέραντη χαρά και ευχαρίστησι μόνιμη.
Ε.Π.Ε. 18α, 208
όλη η ζωή
Όλη η ζωή είναι καιρός γιορτής για τους χριστιανούς. Και ποιο αγαθό δεν μας χάρισε! Ο Υιός του Θεού έγινε άνθρωπος για σένα. Σε απάλλαξε από το θάνατο. Σε κάλεσε στη βασιλεία Του. Κανένας ας μην είναι κατηφής, λόγω αρρώστιας, λόγω φτώχειας ή λόγω εχθρικής επιθέσεως. Όλος ο καιρός της παρούσης ζωής είναι ο καιρός της γιορτής μας.
Ε.Π.Ε. 18α,214
και θ. Κοινωνία
Δεν επιδιώκουμε να προσέλθουμε, αφού προετοιμαστούμε και καθαρίσουμε τα κακά από τους εαυτούς μας και αφού γεμίσουμε από κατάνυξι, αλλ’ όταν είναι γιορτή, οπότε προσέρχονται όλοι!
Ε.Π.Ε. 18α,214
όχι από ημερομηνίες· από καρδιά
Ο χριστιανός δεν πρέπει να γιορτάζη σύμφωνα με τους μήνες ή τις νουμηνίες ή τις Κυριακές, αλλά σ’ όλη τη ζωή του πρέπει να ζη με πρέπουσα γιορτή. Αν έχης καθαρή συνείδησι, έχεις πάντοτε γιορτή.
Ε.Π.Ε. 31,472
βδελυκτή στο Θεό
Ο Θεός μισεί τις βρώμικες θυσίες, και συ παίρνεις μέρος σ’ αύτες; Και δεν είπε με το στόμα του προφήτου, ότι μισεί την τάδε ή την τάδε, αλλά όλες μαζί τις υποκριτικές θυσίες.
Ε.Π.Ε. 34,130
κατά Θεόν, τότε σεμνή
Ήταν κάποτε σεμνή αυτή η εορτή, τότε που γινόταν σύμφωνα με το νόμο του Θεού. Τώρα δεν είναι. Όλη η αξία της χάθηκε, επειδή συμβαίνουν πράγματα παρά το θέλημα του Θεού.
Ε.Π.Ε. 34,330
όχι από συνήθεια
Γνωρίζω, ότι πολλοί από εδώ μέσα τρέχουν προς το Μυστικό Δείπνο από συνήθεια, λόγω της εορτής (του Πάσχα ή των Χριστουγέννων). θα έπρεπε, όπως πολλές φορές έχω τονίσει, να μη παρατηρούν τις εορτές, για να δουν πότε πρέπει να κοινωνούν, αλλά να καθαρίζουν τη συνείδησί τους, και τότε να πλησιάζουν στη θεία Κοινωνία. Αυτός, που είναι βρωμερός και ακάθαρτος ούτε την περίοδο της εορτής καθίσταται άξιος του φρικτού Μυστηρίου. Αυτός, που είναι καθαρός και έχει αποπλύνει τα αμαρτήματά του με τη μετάνοια και την εξομολόγησι, και κατά την εορτή και πάντοτε είναι άξιος να μετέχη των θείων Μυστηρίων και ν’ απολαμβάνη τις δωρεές του Θεού.
Ε.Π.Ε. 35,512

(Χρυσοστομικό Λεξικό, αρχ. Δανιήλ Αεράκη, τόμος Β, σελ. 218-220)