545. Ο Ιησούς Χριστός ανέστη εκ νεκρών και εξήλθε του τάφου, χωρίς να αποκυλισθή ο λίθος και να φύγουν οι σφραγίδες, «φυλάξας τά σήμαντρα σῶα». Κατά ανάλογο τρόπο γεννήθηκε και από την Παρθένο Μαρία, η οποία, καθώς ψάλλει η Εκκλησία, «εν τῇ Γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας». Και όπως, λίγο αργότερα, «εἰσῆλθε τῶν θυρῶν κεκλεισμένων», στο υπερώο όπου ήσαν οι Απόστολοι, έτσι εισέρχεται και στις ψυχές των πιστών, μες από το σώμα, περνώντας απ’ αυτό αόρατα και ελεύθερα. Έτσι εισέρχεται και στα σπίτια όλων. Οι τοίχοι και οι σφαλιστές πόρτες δεν μπορούν να τον εμποδίσουν.
546. Η χριστιανική ελπίδα είναι η ελπίδα της ενώσεώς μας με τον Θεό κατά τη μέλλουσα ζωή. Πολλά είναι τα μέσα που μας οδηγούν εκεί. Η αποταμιευμένη στην Εκκλησία χάρις του Θεού, η θεία λατρεία, τα Μυστήρια, η συνείδησίς μας, η αυτοκατάκρισίς μας, οι προσευχές, οι καρποί των προσευχών, οι θλίψεις που καθαρίζουν τις καρδιές, οι ασθένειες. «Αράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ» (Ματ. ιστ’ 24, Μαρκ. η’ 34). Η παρούσα ένωσίς μας που πραγματοποιείται με την προσευχή και τη συμμετοχή μας στη Θεία Ευχαριστία, μας προετοιμάζει για τη μέλλουσα, ουράνια ένωσι. Οι δωρεές του Αγίου Πνεύματος στις καρδιές των πιστών τους βεβαιώνουν γι’ αυτό. Κάθε λοιπόν ένωσις της καρδιάς εκτός από την ένωσι με τον Θεό, αποκλείεται απολύτως. Γι’ αυτό και ο Απόστολος συνιστά: «ἀπέχεσθε τῶν σαρκικῶν ἐπιθυμιῶν» (Α’ Πέτρ. β’ 11).
(Η εν Χριστώ ζωή μου - Αγ. Ιωάννου της Κροστάνδης, εκδόσεις Παπαδημητρίου, σελ. 226-227)