Επίδειξις
γι' αυτήν τέλεσις των αρετών!
Η σκληρή κενοδοξία διατάσσει: Και αν κάνης κάποιο καλό, να το κάνης όχι για να αρέσης στο Θεό, αλλά για να επιδειχτής στους ανθρώπους, και έτσι να χάσης το βραβείο. Και όταν ελεής, και όταν νηστεύης, να φροντίζης να έχης κόπο γι’ αυτά, αλλά να χάνης το κέρδος!
Ε.Π.Ε. 17,340
ακόμα και τα χαρίσματα
Επειδή χρησιμοποιούσαν το χάρισμα της γλωσσολαλίας για επίδειξι και για να δοξαστούν, περισσότερο τους απομακρύνει από αυτό, τονίζοντας, ότι η κενοδοξία τους καθιστά μανιακούς.
Ε.Π.Ε. 18α,498
γυμνότητα και κουφότητα
Όταν λέη «εν προσώπω», εννοεί εκείνους, που ενεργούν για τα μάτια του κόσμου, προς επίδειξι. Κάνουν τα πάντα από εγωισμό, χωρίς κανένα εσωτερικό κίνητρο. Παρουσιάζονται σαν ευλαβείς και σεμνοί, αλλ’ είναι γυμνοί από αγαθά έργα.
Ε.Π.Ε. 19,300
θρησκευτική
Αν κάποιος είναι πλούσιος, αν είναι εγωιστής, αν τον περιτριγυρίζουν πολλοί κόλακες, αν λέη μεγάλα λόγια για τον εαυτό του, αν είναι ματαιόδοξος, αν υποκρίνεται ότι είναι ενάρετος, ενώ δεν είναι, όλα αυτά περικλείονται στη φράσι «επιφανειακά βλέπετε».
Ε.Π.Ε. 19,556
απατεώνων
Θα κάνη ο σατανικός άνθρωπος επίδειξι δυνάμεως, αλλά όλα θα τα ενεργή προς απάτη.
Ε.Π.Ε. 23,70
και πολυτέλεια
Μερικοί θέλουν να επιδεικνύωνται από τα αλογά τους (αυτοκίνητά τους σήμερα) , από τα πολυτελή ρούχα τους και από τους ακολούθους που τους περιτριγυρίζουν.
Ε.Π.Ε. 23,304
με ταπεινολογία
Αν εμείς οι ίδιοι λέμε για τον εαυτό μας, ότι διαπράξαμε μύρια κακά, αλλ’ όταν ακούμε από τους άλλους να μας κατηγορούν, αγανακτούμε, αυτό δεν είναι ταπεινοφροσύνη ούτε εξομολόγησις, αλλ’ είναι επίδειξις και κενοδοξία.
Ε.Π.Ε. 25,234
Επιείκεια
στις κρίσεις μας
Δεν πρέπει να κοροϊδεύουμε ούτε να ελέγχουμε, αλλά να νουθετούμε. Όχι να κατηγορούμε, αλλά να συμβουλεύουμε. Να μην επιτιθέμεθα με ζήλεια και μανία, αλλά να διορθώνουμε με φιλοστοργία τους άλλους. Διότι δεν κάνεις κακό στον άλλον, αλλά τον εαυτό σου παραδίνεις στη χειρότερη τιμωρία, αφού δεν σπλαχνίζεσαι τον άλλον κρίνοντάς τον για τα αμαρτήματά του. Όποιος κρίνει με σπλαχνικότητα και επιείκεια τα αμαρτήματα των άλλων, αποταμιεύει με την κρίσι του αυτή μεγάλη για τον εαυτό του συγγνώμη. Δηλαδή στον πορνεύοντα να μη του πω, ότι είναι κακό πράγμα η πορνεία, ούτε να διορθώσω αυτόν που κάνει αισχρές πράξεις; Και βέβαια να τον διορθώσης, όχι όμως ως αντίπαλος, αλλ΄ ως γιατρός, που παρασκευάζει φάρμακα.
Ε.Π.Ε. 10,68-70
όχι πάντοτε
Πάθος και μεγάλη σφοδρότητα φανερώνουν όχι μόνο το προοίμιο, αλλ’ ολόκληρη η Επιστολή. Διότι το να συμπεριφέρεται κανείς πάντοτε με επιείκεια στους μαθητές του, όταν μάλιστα αυτοί έχουν απόλυτη ανάγκη αυστηρότητας, αυτό δεν είναι ίδιο διδασκάλου, αλλά καταστροφέως και εχθρού.
Ε.Π.Ε. 20,160
γονέων
«Οι γονείς να μη προκαλήτε με την αυστηρότητά σας τα παιδιά σας, για να μη χάνωνται». Σημαίνει, να μη κάνουν τα παιδιά τους πιο άγρια. Σε μερικές δε περιπτώσεις πρέπει και να τα συγχωρούν.
Ε.Π.Ε. 22,280
γιατί;
Να είναι επιεικής (ο χριστιανός). Ο ίδιος να σκέπτεται τι ήταν πρώτα και όμως από το Θεό απαλλάχτηκε. Οφείλει, λοιπόν, να μην επικρίνη τους συνανθρώπους του, αλλά να προσεύχεται και να ευγνωμονή Εκείνον, που και σ’ αυτόν και στους άλλους χαρίζει τη συγχώρησι των προηγουμένων κακών.
Ε.Π.Ε. 24,104

(Χρυσοστομικό Λεξικό, αρχ. Δανιήλ Αεράκη, τόμος Β, σελ. 229-231)