ΥΠΟΜΝΗΜΑ -Στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο-

Ερμηνεία πατερική & θεολογική του Ευαγγελίου του Λουκά
Το ερμηνευτικό Υπόμνημα του Π.Ν. Τρεμπέλα
μεταφρασμένο στη νεοελληνική γλώσσα

Μετάφραση αρχιμ. Νικόλαος Πουλάδας

Κεφάλαιο 14

Στίχ. 25-27. Υποχρεώσεις των μαθητών του Χριστού.
14.27 και ὅστις οὐ βαστάζει τὸν σταυρὸν ἑαυτοῦ(1)
καὶ ἔρχεται ὀπίσω μου(2) οὐ δύναται εἶναί μου μαθητής(3).
27 Όποιος δεν σηκώνει το σταυρό του και δε με ακολουθεί,
δεν μπορεί να είναι μαθητής μου.
(1) Δες Ματθ. ι 38 και ιστ 24 και Μάρκ. η 34, ι 21 και τις εκεί
σημειώσεις. Δεν αρκεί μόνο προσκολλήσεις και αγάπες
να θυσιάσει ο ακόλουθος του Χριστού, αλλά πρέπει
να δεχτεί και παθήματα, για να μπορέσει να ακολουθήσει
το Χριστό μέχρι τέλους. Τα δεινά αυτά και οι θλίψεις
απεικονίζονται με το σταυρό, ο οποίος αποτελούσε
τον οδυνηρότερο και ατιμοτικότερο τρόπο τιμωρίας και ποινής (g).
«Όποιος δεν βαστάει στη μνήμη τον θάνατό του·
διότι με τον σταυρό σήμανε τον θάνατο· διότι τότε ήταν όργανο
θανάτου ο σταυρός» (Ζ). Παρόλο που όχι όλοι οι μαθητές
του Χριστού σταυρώνονται και υπομένουν σταυρικό θάνατο,
όμως όλοι πρέπει να βαστάζουν το σταυρό τους, έχοντας
την σταθερή απόφαση όταν η ανάγκη το απαιτήσει,
να υποστούν και αυτόν τον θάνατο. Είναι ανάγκη να βαστάζουν
το σταυρό τους, διότι ο σταυρός υπονοεί και την ατίμωση
και τον χλευασμό, τον οποίο υφίσταντο οι καταδικασμένοι
σε θάνατο κακοποιοί, όταν έβγαιναν στον τόπο της θανατικής
τους εκτέλεσης με το σταυρό τους στον ώμο. Ούτως ή άλλως
λοιπόν ο οπαδός του Χριστού θα αντικρύσει και το ποτήριο
των περιφρονήσεων και των κοροϊδιών για το Χριστό.
(2) Μπορούμε το «ου» που προηγήθηκε (ου βαστάζει) να μην το
υπονοήσουμε και στο έρχεται=Όποιος δεν βαστάει τον σταυρό του
και όμως έρχεται πίσω μου, όπως έρχεστε εσείς, δεν μπορεί
να είναι μαθητής μου (b). Αλλά αυτή η εκδοχή είναι λιγότερο φυσική (g).
(3) Έτσι ο Χριστός γνωστοποιεί εδώ σε αυτούς που τον ακολουθούν
τα χειρότερα, τα οποία ενδέχεται να υποστεί κάθε μαθητής του.
Ο σατανάς για αποπλάνηση των ανθρώπων δείχνει σε αυτούς
τα ελκυστικότερα και κρύβει τα χειρότερα και τα πραγματικά ολέθρια,
τα οποία θα αντικρύσουν στο τέλος οι ακόλουθοί του.
Τα κρύβει, διότι τα χειρότερα δεν ισοφαρίζονται από τα ελκυστικότερα.
Ο Χριστός όμως έχει σε αφθονία ανεξάντλητη τα καλύτερα.
Και δεν διστάζει για αυτό να προβάλλει τις θυσίες οι οποίες
είναι απαραίτητες για εξασφάλιση των καλύτερων, τα οποία όχι μόνο
ισοφαρίζουν αλλά και ξεπερνούν ανυπολόγιστα αυτές τις θυσίες.